Mam tak samo. Skoro ja sobie radzę, to Ty, tym bardziej.

Wiadomo, że wszyscy sobie radzimy w jakiejkolwiek sytuacji byśmy się znaleźli.
Czemu ja tym bardziej? 😉

Bo jesteś kobietą. Kobiety są odporniejsze.

Objawy bólowe powinny minąć, ale rekonwalescencja często długo trwa. Musisz się nauczyć dźwigać swoją głowę. Pierwsze tygodnie większość z nas musiała sobie głowę podtrzymywać żeby np. się położyć, obrócić itd. Jeżeli będziesz musiala nosić kołnierz to tym bardziej. Ja planowałam powrót do pracy po 4 tygodniach a udało się po 4 miesiącach i to tez kosztowało mnie dużo wysiłku. Musiałam robić przerwy, ćwiczyć, bo mięśnie mi sztywniały. Jeżeli nic nie robiłam, tylko dalej siedziałam to kończyło się czasem omdleniem. Najgorsze jest siedzenie. Nie pisze tego żeby Cię straszyć, tylko tak wygląda rzeczywistość. Operacja, potem zazwyczaj 4-6 tygodni czekania na zrost a potem rehabilitacja. Taka ruchomość żeby brodą dotknąć mostka i ruszać głową na boki trochę wymaga wysiłku a przede wszystkim czasu. Życzę Ci żebyś jak najszybciej wróciła do formy, ale musisz być po zabiegu dla siebie wyrozumiała i nic na siłę. Ja bezbólowo i normalnie zaczęłam funkcjonować po roku.
Też pracuje na swój rachunek. Jestem na kontrakcie.

Ok
Rupafin
Dziękuje 😘

Niestety nie mogę znaleźć tej listy rzeczy do zabrania do szpitala.
Może ktoś poratować??
❤️

Alle po co szukać. To nie jest jakaś tajemna lista tylko ktoś sobie spisał ( chyba aby nie zapomnieć) i zamieścił tutaj. Rzeczy typu: majtki, skarpetki, bielizna, chusteczki higieniczne, .... dropsy do ssania , drobne pieniądze, modlitewnik
i najważniejsze: zabrać z sobą ..... silną wolę życia.

Marta weź sobie koszule rozpinane, ułatwi Ci to przebieranie nie będziesz musiała przez głowę zakładać. I polecam też butelkę niekapka też na początku po operacji się przydaje.
A listę podawałysmy jakoś w październiku więc tam szukaj jeśli chcesz.

Przez 4 m-ce w ogóle nie świadczyłaś pracy ? Wyrozumiały pracodawca.

Mój pracodawca to szpital. Pracodawca zaczekał, ale dochodów nie było.