Ciepłych, pełnych radosnej nadziei Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, a także kolorowych spotkań z budzącą się do życia przyrodą życzę wszystkim Szyjeczkom;)

oczywiscie ze tak

Witam wszystkich serdecznie.
Od dłuższego czasu czytam z zainteresowaniem Wasze historie, zazwyczaj w godzinach nocnych, kiedy kotłujące się myśli nie pozwalają spać. Ja również jestem przed operacją - termin na 29.06 i cały czas myślę czy się jej poddać. W opisie rezonansu mam 3 przepukliny na poziomach: C4-C5 - tylno-centralna lateralizująca w stronę lewą szerokopodstawna protruzja krążka międzykręgowego stabilizowana osteofitami tylno-bocznych krawędzi trzonów. Zmiany wpuklają się do kanału kręgowego a zwłaszcza do lewego zachyłka i otworu międzykręgowego do głębokości 3,5mm, powodując zmniejszenie rezerwy płynowej przedrdzeniowej i stenozę otworową obustronnie z przewagą po lewej. Na poziomie C5-C6 tylno-centralna protruzja z współistniejącą lateralizującą dyskretnie w stronę lewą przepukliną krążka międzykręgowego na głębokość 5 mm powodując modelowanie/ucisk brzusznej powierzchni rdzenia kręgowego ze zniesieniem rezerwy płynowej przed i za rdzeniowej. Wymiar strzałkowy worka oponowego na poziomie przepukliny 7mm. Lewy otwór miernie zwężony, prawy bez istotnej stenozy. Na poziomie C6-C7 niewielka przepuklina na głębokość 2mm modelująca worek oponowy.Po konsultacji w szpitalu gdzie mam być operowana neurochirurg powiedział, że nie mam na co czekać, chyba że chcę zostać kaleką. Kiedy spytałam na co się przygotować po operacji i jakie będę miała ograniczenia, doktor powiedział, że wszystko będzie w porządku i nawet mogę sama prowadzić samochód wracając z Łodzi do Katowic. Wydaje mi się to troszkę niewiarygodne sądząc po tym jak inne osoby opisują swoje życie po operacji. Natomiast inni lekarze u których się konsultowałam twierdzą, że mam jeszcze czas, bo dolegliwości bólowe są do zniesienia i całkiem sprawnie funkcjonuję. Poza tym że mam słabe ręce i sztywny kark, to właściwie wyglądam na okaz zdrowia. Czasami są momenty, że mam lekką niezborność ruchów i wtedy obranie ziemniaka jest nie lada wyzwaniem, ale po sterydach i Nivalinie to ustępuje. Doświadczenia z rehabilitantami mam raczej złe, poza stacjonarnym turnusem w ramach prewencji ZUS, który zbytnio nie pomógł, ale też na szczęście nie zaszkodził. Będąc w ZUSie na kolejnych komisjach lekarskich spotkałam wiele osób po nieudanych operacjach, które są niezdolne do normalnego życia. Proszę doradźcie czy mam jeszcze gdzieś szukać pomocy rehabilitantów (jestem ze Śląska, operacja ma być w Łodzi), czy dać sobie spokój i czekać na operację?

KLFF gdzie i Łodzi ta operacja i u kogo?

W Szpitalu WAM u prof. Radka.

Kllf
Mi lekarz powtarza ze operuje sie pacjenta nie rezonans....jesli bol i wszystkie inne dolegliwości (ktorych uwierz ze może byc naprawde sporo)nie daja funkcjonowac spac itd plus oczywiscie wynik rezonansu to wtedy rozwaza sie operacje....a decyzja nalezy do pacjenta...po operacji cudu uzdrowienia nie będzie może jedynie ulga w jakichś dolegliwościach no i zniknie ucisk co najwazniejsze a co za tym idzie zniknie ryzyko bardzo powaznych konsekwencji zbyt dlugiego ucisku....ale po operacji to oszczedzac tez trzeba sie bo kolejne poziomy sypnac sie mogą...latwa decyzja to nie jest....ważne abyś byla przekonana o slusznosci podjetej decyzji bez wzgledu jaka podejmiesz...
Tyle mojej skromnej opinii
Pozdrawiam

Witam Was POŁAMAŃCY.U mnie wiecej niż bez zmian.Bylem u neurologa i i i i jak na razie bedzie bez operacji ale muszę sie rehabilitować i to częściej tj. przynajmniej 2 razy w roku 2 przepukliny są znośne i jedna wypuklina tylko ta druga jest odczuwalna ,a co za tym idzie bede ja czół .I trzeba dalej maszerować. Bylem w LUBORADZY swietny pobyt-basen, jakuzi,sauna parowa ,sauna sucha,bilard,spacery,jezioro,pogoda-i od razu czlowiek sie lepiej czuje,a po wizycie razy dwa.Pozdrawiam i wieczoru bez bólu.......piotr....m

Klif ucisk jak się zmniejszy to mniej boli ale i mniejsze ryzyko niedowładu rąk ,dłoni.U nmie trzy palce drętwiały teraz tylko marznąszybciej co wcześniej sie nie zdarzało.Ręka boli jakc ch.......a gdy zostawię ja nad glowa gdy śpię -muszę ja podnosić prawą reką.Daję radę powodzenia Tobie życze DECYZJA TYLKO TWOJA .........myśli jak wulkan po dekielku stepują skad to znam rok 2012-pamiętam jak dziś...na forum pomagali:hamer,bognaj,raf.zanzibar,ulidka,dana220563,stokrotka,wilkien,kasiek84,kasiafo,spine....i wiele innych osób raz jeszcze powodzenia....

Wiem że może być gorzej. Choruję od ponad roku i w tym czasie miałam różne problemy, ale trafiłam do dobrej Pani neurolog, która zajęła się mną na wszelkie możliwe sposoby. Na początku miałam silny ból pod lewą łopatką, niedowład ręki i zdrętwiałe palce. W nocy budziłam się nie czując rąk, zdarzały się bezdechy w pozycji na plecach. Wymieniłam materac i poduszkę. Po serii zastrzyków, tabletek, akupunktury i kinesiotapingu poczułam się znacznie lepiej. W połączeniu z rehabilitacją i okresowym stosowaniem kołnierza miałyśmy nadzieję, że przepukliny chociaż troszkę się zmniejszą. Czułam się coraz lepiej do momentu kontrolnego rezonansu, który wykazał nieznaczne pogorszenie. Wtedy Pani dr zaleciła konsultację w Łodzi, bo sama również była zdania, że jeszcze nie kwalifikuję się do operacji. W grudniu miałam straszny moment, kiedy przypadkowo zostałam uderzona piłką w głowę. Na drugi dzień obudziłam się nie czując lewej ręki. Potem zaczęłam powłóczyć lewą stopą. Wtedy modliłam się o operację, żeby tylko odzyskać władzę w kończynach. Mimo soboty Pani dr zrobiła mi zastrzyki ze sterydów bezpośrednio w miejsce przepuklin i kolejny raz udało jej się przywrócić mnie do pionu. W poniedziałek rano byłam na konsultacji w Łodzi, gdzie prof. Radek stwierdził, że zastosowane leczenie dało dobre efekty, nie mam objawów rdzeniowych i mogę wracać do domu na święta. Od tej pory mam momenty kiedy wstaję rano i nic mnie nie boli - wtedy myślę, że będzie dobrze. A kiedy przyjdzie gorszy okres, ból i niedowład się nasila - to oczywiście jestem przekonana do operacji. Oszaleć można...