Tak, to ja byłam na RTG i pacjentką nr 3. Jak miło się spotkać na forum, cieszę się że je znalazłaś.
Myślę, że doktor wie, że boli, bo zaopatrzył mnie w tabletki przeciwbólowe. Poczytaj wcześniejsze strony - będzie mniej bolało jak będziemy "prowadzić oszczędzający tryb życia", także przed świętami wyluzuj...Świat się nie zawali jak będą okna nie umyte i gotowe jedzenie ze sklepu.
Na którejś z wcześniejszych stron na początku była lista rzeczy przeciwskazanych po operacji kręgosłupa, wydrukowałam ją sobie zaraz po przyjściu ze szpitala i powiesiłam na lodówce, żeby wszyscy domownicy ( i odwiedzający) wiedzieli, czego robić nie będę i żebym sama nie zapomniała. Naprawdę skutkuje. Zdumiewające, jak szybko się przyzwyczaili...i w dodatku mnie pilnują, żebym czegoś np. nie dźwignęła.
Także z energicznej kobiety, która wszystko "sama", bo nikt nie zrobi tak dobrze (myślę, że większość z nas to zna- dyskopatia to najczęściej choroba zbyt energicznych ludzi), stałam się "księżniczką", która czeka i pokazuje palcem...
Zdjęłaś już kołnierz definitywnie? Ja na razie śpię bez kołnierza i ściągam na około 2 godziny w ciągu dnia, jak nic nie robię.
Także Beato, nie daj się bólowi, wydrukuj też tą listę, czytaj forum, bo pisze tu wielu "recydywistów" szyjkowych i można wiele się dowiedzieć, tym bardziej, że dr K. nie należy do rozmownych, na pewno będzie lepiej
Pozdrawiam
Joanna

Powiedziałem to swojej żonie wczoraj - spałem sam pod kocem i poczułem smak szmatki do ścierania kurzu

1. Nie dżwigać a ewentualny ciężar nie przekraczający 2-3 kg rozkładać równomiernie na obie ręce
2. Unikać czynności wymagających wysokiego unoszenia rąk (mycie okien , wieszanie prania , firan)
3. Spanie na profilowanej poduszce albo z bardzo dobrym
podparciem szyi
4. Unikanie biegania , jazdy na rowerze po nierównym terenie - brak amortyzacji
5. Jeśli rower to z dobrze ustawioną kierownicą względem siodełka tak żeby nie trzeba było nadmiernie odchylać głowy
6. Zwróć uwagę czy praca z mikserem w ręku albo rozbijanie kotletów tłuczkiem nie powoduje pogorszenia samopoczucia - takie mikro wstrząsy też nie służą uszkodzonym dyskom.
7. Silne naciskanie na rączkę odkurzacza połączone z pochyloną pozycją, długie prasowanie z pochylona głową-rób przerwy
8. Ja od jakiegoś czasu za radą doświadczonej osoby i zleceniem neurologa do pisania na komputerze zakładam kołnierz - trochę pomaga gdyż nie pozwala na pochyloną pozycję głowy podczas pisania
9. Przy oglądaniu tv, czytaniu unikaj pozycji leżącej z szyją ugiętą ku przodowi na małej poduszce, jeśli uniesiona głowa to razem z podparciem tułowia
10. Zmywanie naczyń i gotowanie, obie czynności w wychylonej do przodu pozycji.
11. Mycie kafelek na ścianach w łazience i kuchni.
12. Mycie zakamarków na podłogach wymagających skręcania ciała w pochylonej lub kucającej pozycji
13. Otwieranie okien wymagające podniesionych rak (lepiej stanąć na podeście)
14. Podnoszenie czegoś z podłogi w pochylonej pozycji (nalezy kucnac i podnosic z prostymi plecami)
15. Spanie na zbyt miekkim materacu

Irek nic nie przemija co w nas żyje pamięc o tych co odchodzą jest zawsze w nas łączę się z wami w bólu
Pozdrawiam Janusz

Witaj Joanno
w domu chodzę bez kołnierza,zakładam do spania i jak wychodzę z domu. Wczoraj i dzisiaj trochę chodziłam po sklepach,i teraz cierpie. Tabletki nic nie pomagają,wiem troche przesadziłam z chodzeniem,ale musiałam wykorzystać córkę(oczywiscie do noszenia siatek)
Nie mogę znaleźć tej listy,może mi ją przeslesz na mój adres
beate@poczta.onet.eu będe wdzięczna.
miłego wieczora
pozdrawiam
Beata

To ja, Iza, mam 45 l.
Odpowiadam, rozpoczęło się w sierpniu od rwy szyjno-barkowej. Bolała łopatka, szyja, kark i ręka trochę. Standardowe leczenie i zabiegi. Chciałam szybko wyzdrowieć i prywatnie rozpoczęłam ćwiczenia szyją u mgr rehabilitacji. Nie było poprawy przez ok 2 tyg. aż nastąpił "krach". Straszny ból, nie mogłam wstać i musiałam wezwać lekarza do domu. Później L4. Przeżyłam 40 dni ogromnego bólu połowy ciała: szyja, kark, bark, łopatka, i ręka do połowy łokcia tragicznie. Noce najgorsze spałam po ok 2 godz. Nie wiem jak zniosłam ten ból. prawie nie jadłam z bólu i od leków. Cała jesień do 25. 11. straszna.
Wtedy zrobiłam prywatnie MR i okazało się co się stało. Dysk c6-c7 nie wytrzymał tych ćwiczeń i stąd ta masywna przepuklina ...
Byłam już u neurochirurga i powiedział, że trzeba operować, ale ja się boję. Byłam bardzo aktywna osobą: siatkówka, jazda na rowerze (często i długo). Co będzie po operacji ?
Teraz od ok 2 tyg. ból prawie ustąpił, bo nie mam obrzęku.
Mam "tylko" zawroty głowy, drętwienie ręki, jak zmieniam pozycję głowy, lecz nie zawsze. Ręka trochę schudła, bo były zaniki mięśniowe ale czucie mam. jest tylko troszkę słabsza.
Myślę, że odpowiedziałam dość wyczerpująco.
czekam na odpowiedź
Iza

Beatko, dwa posty wcześniej listę wkleił Raf.
Powstawała na bazie naszych wyczynów i ich konsekwencji.
Jako,że czas wzmożonych zakupów w trakcie dołożę do niej - oglądanie i wybieranie towarów umieszczonych na wysokich półkach w supermarketach ewentualnie podsufitowe ekspozycje np. żyrandoli innych elementów wyposażenia mieszkania.
Proponuję Ci na obecne po zakupowe dolegliwości bardzo ciepły masujący prysznic okolic karku-rada mojego neurochirurga. Świetnie rozluźnia mięśnie.Z

Patrz 2 posty wyżej

Aha, lekarz powiedział, że to klasyczne przepukliny, więc chyba operowałby dwie. nie mam zwyrodnień. To typowy uraz mechaniczny. To mnie lekarze pytali co się stało, czy miałam wypadek. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że to od ćwiczeń, aż chrupało w szyi.
Na razie czuję się źle psychicznie, bo nie mogę zaakceptować tej operacji, tym bardziej, że boli malutko, a inne skutki nie są uciążliwe zbytnio.
Mam żal do mgr rehabilitacji, że w takim stanie tak ćwiczyła ze mną. jeden lekarz powiedział, ze dobrze, że mi karku nie skręciła. nie wolno było tego robić i do tego robiła to nieudolnie.
Iza

Miałaś bóle w kręgosłupie,poszłaś ćwiczyć a mgr rehabilitacji nie zawołał jakiegoś rtg,mr tylko tak po prostu zaczął Cię "leczyć" ??
Raz piszesz , że umierasz z bólu później że boli malutko ....
Masz "TYLKO" drętwienie rąk i zawroty głowy nie jestem lekarzem ale jak dla mnie to klasyczne objawy neurologiczne.
Każdy z nas był bardzo aktywny życiowo też jeździłem na rowerze,grałem w piłkę, ganiałem po polach z giwerą za dzikami i spałem po 2h/24 :) jestem już PO i zamierzam dalej ganiać za nimi :)
Natomiast co do Twojej operacji to chyba inaczej jak operacyjnie to takiej kontuzji nie da się naprawić.

Witaj Iza. A jak brzmi Twoje pytanie?
Domyślam się,że najbardziej potrzebujesz wsparcia psychicznego, i podpowiedzi czy operacja w Twoim stanie jest konieczna. Skoro masz osłabioną siłę i zanik mięśni to neurologicznie jest kiepsko.
Decyzja Twoja i tylko Twoja. Odpowiedz sobie na pytanie czy chcesz po raz kolejny przechodzić stan z przed miesiąca. Próba rehabilitacji nie powiodła się a wręcz pogorszyła Twój stan. Być może to efekt źle dobranej terapii a może już nie dało się pomóc.
Jeśli nie jesteś przekonana czy decyzja neurochirurga jest słuszna to może skonsultuj się u innego. Jeżeli nie chcesz poddać się operacji to dowiedz się na ile ewentualnie jakakolwiek terapia rehabilitacyjna jest w Twoim stanie bezpieczna szczególnie w zakresie ucisku na rdzeń(nie piszesz nic na temat)
Zaawansowana dyskopatia sama z siebie nie ulega wyleczeniu.
Jest droga operacyjna, rehabilitacyjna albo częste nawroty zaostrzeń.
Decyzję podejmujemy w różnych fazach.
Jedni podchodzą do tematu na chłodno- nie dopuścić do pogorszenia stanu. Inni stoją pod ścianą w stanie krańcowego cierpienia i błagają o przetrwanie każdego dnia w oczekiwaniu na operację
Są tu też wśród nas osoby, które walczą zachowawczo.
Strach nie był obcy nikomu z nas. Jesteś w tym gronie wśród ,,swoich" Możemy tylko własnym przykładem dać dowód,że po wszystkim nie taki diabeł straszny.
Większość z nas a śmiem twierdzić że wszyscy wróciliśmy do dosyć aktywnego życia. Troszkę wyrzeczeń jest wskazanych ale nie czynią naszego życia mniej wartościowym czy mniej atrakcyjnym.
Z dyscyplin sportowych na starcie niezależnie czy poddasz się operacji czy nie siatkówka idzie w odstawkę.
Pisaliśmy tu już o zakazie uprawianiu sportu wymagającego dobrej amortyzacji a ten akurat wymaga. Wyobraź sobie jak przy odwodnionym dysku,istniejącej przepuklinie (jęzor jądra miażdżystego wpukla się do kanału kręgowego) lub jego pooperacyjnym braku(implant jest twardy) Twoje trzony kręgowe tłuką o siebie.
Jazda na rowerze-a czemu nie? Jak najbardziej tylko rzuć okiem na naszą listę wskazań/p. wskazań.
Jeśli jesteś aktywna sportowo to z pewnością znajdziesz dla siebie coś w zastępstwie siatkówki.
Ale na tę chwilę priorytetem jest Twoje zdrowie i troska o bezpieczeństwo kręgosłupa.
Zamartwiamy się czego będzie brak z przyjemności a do stracenia jest znacznie więcej.
Iza, może napisałam troszkę surowo ale nieraz potrzebny jest taki kubełek zimnej wody.
Też się bałam, operacje okupiłam depresją. Długo nie mogłam wrócić do pracy. Dziś mimo tego,że moje samopoczucie pozostawia wiele do życzenia żyję normalnie chwilami wręcz zbyt śmiało sobie poczynam.
Neurochirurdzy nie kierują na operację bezpodstawnie,muszą być ku temu przesłanki.
Po szoku jaki przeżyłaś na wieść o koniecznej operacji pora na racjonalne podejście do tematu.
Iza , trzymaj się pozytywnych myśli i pytaj o wszystko co Cię niepokoi. Mamy to za sobą więc i radzić łatwiej.
Pozdrawiam ciepło Z.