Podstawowy termin spełnienia świadczeń, ujęty został w art. 817 § 1 Kodeksu cywilnego i wynosi on 30 dni, licząc od daty otrzymania przez ubezpieczyciela zawiadomienia o wypadku. Zgodnie zaś z § 2, gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Bezsporna część świadczenia winna być natomiast spełniona w terminie, o którym mowa wyżej. Ponadto w § 3 ustawodawca  daje możliwość określenia przez ubezpieczyciela w umowie ubezpieczenia lub jego ogólnych warunkach korzystniejszych postanowień. Powyższa regulacja wiąże się najczęściej z dobrowolnymi ubezpieczeniami osobowymi i majątkowymi.

 

W przypadku najczęściej spotykanych ubezpieczeń obowiązkowych (m.in. ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych) obowiązują nieco inne od powyższych zasady. Wynikają one z art. 14 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152). Podstawową różnicę znajdziemy w ust. 2 tego artykułu, a polega ona na dodatkowym zobowiązaniu ubezpieczyciela do wypłaty odszkodowania w terminie 90 dni od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Termin ten nie jest ostateczny jeżeli ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń, albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. Jednakże po upływie trzydziestodniowego terminu zakład ubezpieczeń ma obowiązek zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska, a także powinien wypłacić bezsporną część odszkodowania.

 

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że ubezpieczyciele nierzadko i chętnie korzystają z furtek umożliwiających im opóźnienie wypłaty świadczeń, dlatego w takich sytuacjach warto sięgnąć po pomoc profesjonalnych kancelarii.

 

Na marginesie warto zauważyć, że art. 16 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej nakłada na ubezpieczycieli szereg obowiązków związanych koniecznością udzielania niezbędnych informacji, m.in. osobom występującym z roszczeniami.

 

Niniejszy artykuł ma charakter wyłącznie informacyjny, należy go traktować jako dodatkową wiedzę na temat obowiązującego prawa. Wszelkie kwestie związane dochodzeniem roszczeń należy skonsultować z osobą zawodowo zajmującą się prawem. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji udzielonych w artykule.