Zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, nazywane łokciem golfisty, to jedna z wielu dolegliwości układu mięśniowo-szkieletowego kończyn górnych. Jak go rozpoznać i w jaki sposób leczyć? Odpowiedź znajdziecie w tym artykule.
Spis treści:
- Łokieć golfisty – co to jest?
- Objawy występowania łokcia golfisty
- Przyczyny występowania łokcia golfisty
- Diagnozowanie łokcia golfisty
- Leczenie łokcia golfisty
Łokieć golfisty – co to jest?
Entezopatia nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej, nazywana łokciem golfisty lub łokciem zawodnika wykonującego rzuty, to zapalenie przyczepów ścięgien mięśni zginających nadgarstek (zginacza promieniowego nadgarstka lub mięśnia nawrotnego obłego) do nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej.
Łokieć golfisty występuje u osób między 40. a 60. rokiem życia, w populacji ogólnej częściej u mężczyzn niż u kobiet. Nazwa choroby pochodzi od ruchów, które wpływają na wystąpienie stanu zapalnego i przypominają techniki osób grających w golfa.
Łokieć golfisty: czym jest?, fot. panthermedia
Objawy występowania łokcia golfisty
Głównym objawem łokcia golfisty jest ból przedziału przyśrodkowego stawu łokciowego lub okolicy nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej. Ból pojawia się w trakcie ruchu, na przykład podczas grzbietowego zginania nadgarstka, nawracania przedramienia z oporem, wyprostu stawu łokciowego lub konkretnych czynności, np. uścisku dłoni na powitanie.
W ostrych stanach zapalnych mogą pojawić się:
- obrzęk,
- przekrwienie,
- podwyższona ciepłota tkanek i wzmożone napięcie mięśni.
Częstym objawem jest osłabienie siły mięśniowej w miejscach dotkniętych chorobą. Nawet 20% przypadków zgłasza dolegliwości w kanale nerwu łokciowego. Zakres ruchu zazwyczaj pozostaje bez zmian.
Łokieć golfisty: przyczyny i objawy, fot. panthermedia
Przyczyny występowania łokcia golfisty
Głównymi przyczynami łokcia golfisty są urazy, przeciążenia i zmiany zwyrodnieniowe. Na jego występowanie może wpływać częste wykonywanie powtarzalnych ruchów. Najczęściej jest to efekt pracy zgiętym nadgarstkiem wbrew oporowi, częste nawracanie przedramienia, wykonywanie monotonnych ruchów rąk, obciążenia stawów łokciowych przez co najmniej 2 godziny dziennie, a także przemieszczanie ciężarów powyżej 5 kilogramów. Statystyki wykazują, że łokieć golfisty występuje częściej w prawej lub dominującej ręce.
Wśród osób narażonych na zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej wymienia się:
- wykrawaczy mięsa,
- kucharzy,
- pracowników sektora maszynowego,
- garncarzy,
- stomatologów,
- ślusarzy i gospodynie domowe.
Co istotne, czynnikiem ryzyka może być nadmierny stres w miejscu pracy. Do innych czynników ryzyka zalicza się otyłość, palenie tytoniu oraz cukrzycę typu 2.
W około 10% przypadków przyczyną jest uprawianie sportów wpływających na rozwój układu mięśniowego, np. miotaczy, pływaków. U sportowców łokieć golfisty jest najczęściej wynikiem niewłaściwej techniki, nadmiernego wysiłku fizycznego lub rozpoczęcie uprawiania sportu w średnim wieku.
Diagnozowanie łokcia golfisty
Do stwierdzenia zapalenia nadkłykcia przyśrodkowego kości ramiennej najczęściej wykorzystuje się testy kliniczne, takie jak odwrócony test Cozena lub objaw łokcia gracza w golfa. W diagnostyce często stosuje się badanie RTG lub USG w celu wykluczenia innych jednostek chorobowych, takich jak zapalenie okostnej lub wapniejące zapalenie ścięgna.
Łokieć golisty: diagnozowanie i leczenie, fot. panthermedia
W celu wykluczenia innych chorób wywołujących podobne objawy, takich jak naciągnięcie lub naderwanie więzadła pobocznego łokciowego, rozwarstwienie kości i chrząstki lub inne urazy tkanek miękkich, wykonuje się także rezonans magnetyczny. W toku diagnostyki lekarz może zlecić wykonanie tomografii komputerowej lub elektromiogramu.
Leczenie łokcia golfisty
W procesie leczenia łokcia golfisty najczęściej stosowane są leki przeciwbólowe i przeciwzapalne przypisane przez ortopedę lub lekarza pierwszego kontaktu. Nie zaleca się stosowania opioidów. Do zmniejszenia dolegliwości bólowych stosuje się:
- okłady z lodem,
- plastry z nitrogliceryną,
- zastrzyki z kortykosterydów lub osocza bogatopłytkowego.
W procesie zdrowienia równie istotna jest fizjoterapia. Najczęściej wykonuje się ćwiczenia, podczas których dąży się do rozciągania mięśni objętych stanem zapalnym. Na czas rekonwalescencji zaleca się oszczędzanie przeciążonych mięśni – może ona potrwać nawet do kilku miesięcy.
Czynnikiem wspierającym powrót do zdrowia mogą być zabiegi fizykoterapeutyczne. Pomocne w leczeniu łokcia golfisty są:
- suche igłowanie,
- terapia falami uderzeniowymi,
- stymulacja elektryczna,
- jonoforeza, a także fonoforeza.
W niektórych przypadkach pomocne będzie wsparcie ortezy lub oklejanie łokci plastrami do tapingu.
W przypadku zaawansowanych zmian lub nieskuteczności leczenia konieczna jest operacja.
Rokowania dla tej choroby są zazwyczaj dobre. Około 80% pacjentów zgłasza ustąpienie dolegliwości w ciągu następnych 12 miesięcy. Zaledwie 3% pacjentów wymaga leczenia operacyjnego.