Reklama:

Kryteria rozpoznawania stwardnienia rozsianego

lek. Magdalena Targosz

Ten tekst przeczytasz w 6 min.

Kryteria rozpoznawania stwardnienia rozsianego

PantherMedia

Dystans

Autorka przedstawia szczegółowo kryteria McDonalda dotyczące rozpoznawania stwardnienia rozsianego, od ich pierwszej publikacji po najnowsze aktualizacje.

Reklama:

W związku z różnorodną prezentacją kliniczną początkowych objawów stwardnienia rozsianego (SM), często nietypową i przejściową, przez długie lata rozpoznanie choroby budziło wiele wątpliwości i zastrzeżeń. Wraz z postępem czasu wielokrotnie tworzono i zmieniano kryteria rozpoznania, bazując głównie na objawach klinicznych, wskazujących na rozsianie procesu demielinizacyjnego w czasie i przestrzeni, oraz badaniach płynu mózgowo-rdzeniowego i potencjałów wywołanych.

Przełomem w diagnostyce okazało się wprowadzenie badania rezonansu magnetycznego, które umożliwiło postawienie diagnozy już we wczesnym stadium choroby.

Wśród tzw. kryteriów rezonansowych SM znalazły się początkowo kryteria utworzone przez Paty’ego (1988), następnie Fazekasa (1988) oraz Barkhofa (1997) i Tintorego (2000).

W 2001 roku, Międzynarodowy Panel Ekspertów pod przewodnictwem profesora W. Ian’a McDonalda opublikował nowe kryteria diagnostyczne (Kryteria McDonalda), które po raz pierwszy pozwoliły zdiagnozować SM na podstawie obrazu MRI wskazującego na rozsianie procesu demielinizacyjnego w czasie i przestrzeni (Tabela 1).

Kryteria te podzieliły rozpoznanie SM na 3 kategorie:

1)      Stwardnienie rozsiane

2)      Możliwe stwardnienie rozsiane

3)      Nie stwardnienie rozsiane

 Tabela 1. Kryteria rozpoznania SM według McDonalda (2001 r.)

Objawy kliniczne

Badania dodatkowe konieczne do rozpoznania SM

  • 2 lub więcej rzutów choroby: obiektywne dowody kliniczne wskazujące na 2 lub więcej plak
  • Żadne
  • 2 lub więcej rzutów choroby (obiektywne dowody kliniczne na obecność 1 plaki)
  • MRI  - zmiany rozsiane w przestrzeni

·        lub 2 lub więcej zmian w MRI i pozytywny wynik badania płynu MR

 ·        lub kolejny rzut wskazujący na uszkodzenie innego obszaru OUN

  • 1 rzut choroby (obiektywne dowody kliniczne wskazujące na 2 lub więcej plak)
  • MRI – rozsianie w czasie
  • lub drugi rzut choroby
  • 1 rzut choroby (obiektywne dowody kliniczne wskazujące na obecność 1 plaki (izolowane uszkodzenie OUN, izolowany objaw w badaniu klinicznym – CIS)
  • MRI – rozsianie w przestrzeni

      lub

      2 lub więcej zmian w MRI i pozytywny  wynik badania płynu MR

 ·        oraz MRI – rozsianie w czasie lub drugi rzut choroby

·        Postępujące objawy wskazujące na SM

  • Pozytywny wynik badania płynu MR
  • oraz rozsianie w przestrzeni wykazane przez:

1)      9 lub więcej ognisk w MRI T2 w mózgu

2)      lub 2 lub więcej ognisk rdzeniowych

3)      lub 4-8 ognisk mózgowych i 1 rdzeniowe

4)      lub nieprawidłowy wynik VEP oraz 4-8 ognisk mózgowych

5)      lub nieprawidłowy wynik VEP oraz 1 ognisko rdzeniowe i mniej niż 4 ogniska mózgowe

        oraz MRI – rozsianie w czasie lub progresja choroby trwająca przez rok

W kryteriach McDonalda z 2001 roku:

1)      Jako rzut choroby przyjęto wystepownie objawów neurologicznych charakterystycznych dla SM przez conajmniej 24 godziny, po wykluczeniu pseudorzutu, spowodowanego np. wzrostem temperatury ciała w przebiegu infekcji.

2)      Przerwa pomiędzy rzutami musi wynosić co najmniej 30 dni licząc od początku pierwszego do początku drugiego rzutu.

3)      Rozsianie w przestrzeni w obrazie MRI opisywano gdy spełnione były 3 z 4 poniższych kryteriów:

a) 1 ognisko ulegające wzmocnieniu po podaniu środka kontrastowego lub 9 ognisk

   hiperintensywnych w sekwencji T2;

b) przynajmniej 1 ognisko położone podnamiotowo;

c) przynajmniej 1 ognisko położone podkorowo;

d) przynajmniej 3 ogniska położone okołokomorowo, o średnicy co najmniej 3 mm.

 Uwaga: 1 ognisko w rdzeniu kręgowym odpowiadało 1 ognisku w mózgu.

 4)      Rozsianie w czasie w obrazie MRI potwierdzała:

a)  Obecność ogniska ulegającego wzmocnieniu po podaniu środka kontrastowego w badaniu wykonanym przynajmniej 3 miesiące po rzucie choroby w miejscu innym niż odpowiedzialne za rzut lub

b)  W przypadku nieobecności ogniska ulegającego wzmocnieniu po podaniu kontrastu w badaniu wykonanym po 3 miesiącach, obecność takiego ogniska po kolejnych 3 miesiącach lub nowe ognisko widoczne w sekwencji T2.

5)      Pozytywny wynik badania płynu mózgowo-rdzeniowego obejmował:

a)      obecność prążków oligoklonalnych ( przy nieobecności we krwi)

b)      podwyższony wskaźnik IgG

6)      Badanie wzrokowych potencjałów wywołanych (VEP): Typowy dla SM nieprawidłowy wynik wskazuje na opóźnioną, ale zachowaną falę potencjału wzrokowego.

 Ze względu na wyniki badań prowadzonych w kolejnych latach sugerujące niską czułość przy dużej swoistości stosowania kryteriów McDonalda, w 2005 roku zostały one zrewidowane i uaktualnione przez panel ekspertów pod przewodnictwem profesora C.Polmana.

Wprowadzono 3 główne zmiany:

 1) W oryginalnych Kryteriach McDonalda prezentowano specyficzne wytyczne dotyczące wykazania rozsiania choroby w czasie w obrazie MRI. Skupiały się one głównie na zmianach wzmacniających się po podaniu kontrastu, co sprawiało, że widoczne zmiany w obrazach T2-zależnych, nie wzmacniające się po kontraście były trudne do interpretacji. Zrewidowane zmiany przewidują, że do rozsiania w czasie wystarczą:

            a) zmiany wzmacniające się po podaniu środka kontrastowego (gadolinowego) w       badaniu wykonanym 3 miesiące po wystąpieniu pierwszych objawów lub,

            b) widoczne nowe zmiany w sekwencji T2 w kolejnym badaniu, jeżeli pierwsze          badanie MRI wykonano co najmniej 30 dni po wystąpieniu objawów.

2) W kryteriach z 2001 roku przyjęto, że jedna zmiana w rdzeniu kręgowym odpowiada jednej zmianie w mózgu. W zrewidowanych kryteriach uważa się, że jedna zmiana w rdzeniu kręgowym odpowiada jednej zmianie podnamiotowej w mózgowiu: jedna zmiana wzmacniająca się po podaniu kontrastu w rdzeniu kręgowym odpowiada wzmacniającej się zmianie w mózgowiu, i każda zmiana w rdzeniu kręgowym może być zaliczana razem ze zmianami w mózgu, aby uzyskać wymaganą liczbę zmian wymaganą w obrazie T2.

3) Pierwotne kryteria sprawiały trudności w rozpoznawaniu pierwotnie postępującej postaci SM, wymagając stwierdzenia nieprawidłowego wyniku badania płynu MR. Jednak prowadzone badania sugerują, że znaczny odsetek osób z tą postacią choroby ma prawidłowy wynik badania PMR. W nowych kryteriach, pozytywny wynik badania PMR może być zatem przydatny w postawieniu diagnozy, jednak przy charakterystycznych zmianach w mózgu i rdzeniu kręgowym widocznych w badaniu MRI, nie jest on niezbędny.

Podsumowanie uaktualnionych kryteriów (2005) przedstawia tabela 2.

Tabela 2. Zrewidowane kryteria rozpoznania SM według McDonalda (2005 r.)

Objawy kliniczne

Badania dodatkowe konieczne do rozpoznania SM

  • 2 lub więcej rzutów choroby (obiektywne dowody kliniczne wskazujące na 2 lub więcej plak)
  • Żadne
  • 2 lub więcej rzutów choroby (obiektywne dowody kliniczne na obecność 1 plaki)
  • MRI  - zmiany rozsiane w przestrzeni

·        lub 2 lub więcej zmian w MRI i pozytywny wynik badania płynu MR

 ·        lub kolejny rzut wskazujący na uszkodzenie innego obszaru OUN

  • 1 rzut choroby (obiektywne dowody kliniczne wskazujące na 2 lub więcej plak)
  • MRI – rozsianie w czasie
  • lub drugi rzut choroby
  • 1 rzut choroby (obiektywne dowody kliniczne wskazujące na obecność 1 plaki (izolowane uszkodzenie OUN, izolowany objaw w badaniu klinicznym – CIS)
  • rozsianie w przestrzeni – MRI

      lub 2 lub więcej zmian w MRI i pozytywny wynik badania płynu MR

 oraz rozsianie w czasie – MRI 

      lub drugi rzut choroby

·        Postępujące objawy wskazujące na SM

·        Progresja objawów choroby w ciągu 1 roku (oceniona retrospektywnie lub prospektywnie)

         oraz 2 z 3 następujących:

 a)  dodatni obraz MRI mózgu (9 zmian w obrazie T2, lub 4 zmiany i nieprawidłowy wynik VEP)

 b)  dodatni obraz MRI rdzenia kręgowego (2 lub więcej zmian ogniskowych w obrazie T2)

 c) pozytywny wynik badania PMR

 

gość
Forum: Padaczka
Padaczka lekooporna u dzieci - terapia dietami ketogennymi
Mam na imię Ola. Kończę studia magisterskie na kierunku dietetyka w Łodzi, a moja praca magisterska poświęcona jest leczeniu dzieci z padaczką lekooporną dietami ketogenicznymi. Chciałabym prosić rod...
Bardzo bym prosiła o poradę.
Mama ma 60 lat choruje od roku, ręce opadają od poniedziałku zaczęła rehabilitację domową. Mam dziecko 10 letnie on na to wszystko patrzy jak mama robi się nie znośna nawet tramal nie pomaga na ból n...
Proszę o pomoc i poradę
Matkę chorą na stwardnienie zaniku mięśni bocznych, z dnia na dzień jest coraz gorzej nawet tabletki przeciwbólowe nie działają mama robi się nerwowa wulgarna itp . Nie wiem co mam już robić.
Straszna obawa przed zabiegiem wszczepienia zastawki
Hej, piszę tu bo bardzo się boję operacji mam 42 lata i przed sobą operację w Szpitalu Bielańskim w Warszawie. Czytam tu o powikłaniach o nie właściwym ułożeniu Drenu w Jamie Otrzewnej. Czy ktoś ma p...
DM1
Cześć choruje na dystrofie miotoniczna typu 1 od 10 lat czy ktoś jest w podobnej sytuacji? Proszę o kontakt na maila weronikakolodziejczak33@gmail.com
niewydolność żylne?
Witam proszę o wskazówki bo nie wiem co robić od 4 lat brałam tabletki antykoncepcyjne, odstawiłam od około 3 miesięcy i po odstawieniu mam ciągle objawy takie jak, kłucie w brzuchu, kołatanie serca,...
Reklama:
Reklama: