Pęcherz neurogenny to zaburzenie, którego istotą są nieprawidłowości dotyczące włókien nerwowych unerwiających komórki mięśniowe wchodzące w skład pęcherza moczowego. Objawem choroby może być zarówno mimowolne oddawanie moczu, jak i trudności z opróżnianiem pęcherza moczowego. Jakie mogą być przyczyny pęcherza neurogennego i jakie wyróżnia się metody leczenia tej jednostki?
Pęcherz moczowy to struktura wbrew pozorom bardzo dobrze unerwiona, sam zaś proces oddawania moczu jest zdecydowanie bardziej skomplikowany, niż można by tylko przypuszczać. Z tego właśnie różne nieprawidłowości, które prowadzą do zaburzeń czynności włókien nerwowych, mogą powodować problem określany jako pęcherz neurogenny.
Różni pacjenci, u których rozwinie się pęcherz neurogenny, skarżyć się mogą na odmiennego rodzaju dolegliwości. U jednych chorych jest to mimowolne oddawanie moczu, u innych zaś trudności z opróżnianiem pęcherza moczowego. Oba problemy są nie tylko krępujące i uciążliwe, ale i zwyczajnie groźne – pęcherz neurogenny zwiększa chociażby ryzyko zakażeń układu moczowego.
Ogólnie przyczyną pęcherza neurogennego mogą być wszelkie stany, w których dochodzi do zaburzeń czynności włókien nerwowych zaopatrujących pęcherz moczowy. Jedną z częstszych przyczyn są urazy rdzenia kręgowego – szacuje się, że wśród wszystkich osób będących po takim urazie pęcherz neurogenny rozwija się u nawet ponad 80% z nich. Do schorzenia doprowadzać może jednak również i cukrzyca, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona czy udar mózgu.
Metod leczenia pęcherza neurogennego wyróżnia się wiele – wybór konkretnej z nich jest uzależniony zarówno od przyczyny wystąpienia problemu, jak i od tego, jakie dokładnie zaburzenia dotyczące oddawania moczu występują u danego pacjenta. Możliwe są zarówno ćwiczenia mięśni dna miednicy, jak i iniekcje toksyny botulinowej (botoksu) czy zabiegi elektrostymulacji nerwów.