European Federation of Neurological Societies (EFNS) i European Neurological Society (ENS) - czyli dwa największe europejskie stowarzyszenia neurologiczne tworzące już wspólną organizację, jaką jest Europejska Akademia Neurologii, na ostatnim kongresie w Stambule dokonały publikacji wytycznych w kontekście diagnostyki, leczenia oraz zapobiegania chorobie jaką jest kleszczowe zapalenie mózgu (KZM). Wśród autorów wspomnianej publikacji znaleźli się specjaliści chorób zakaźnych oraz neurologii, którzy opierając się o wiedzę zawartą w ponad 200 publikacjach oraz bazując na danych medycznych, wskazali kierunki działań prewencyjnych, diagnostycznych oraz terapeutycznych, w odniesieniu do KZM.

KZM jest jedną z najczęściej występujących chorób odzwierzęcych , której konsekwencje mogą być niezwykle poważne, gdyż może ono doprowadzić nawet do zgonu, który nie jest rzadkością wśród osób, zapadających na KZM. Główna grupa ryzyka to osoby przebywające lub pracujące w rejonach leśnych, a co za tym idzie, Polska - z racji umiejscowienia geograficznego oraz klimatycznego, zajmuje wysokie miejsce w klasyfikacji ryzyka zachorowalności.

Jeśli przesłanki medyczne wskazują na to, że lekarz może mieć do czynienia z KZM, zaleca się by oznaczone zostały przeciwciała w surowicy, by wykonane było badanie płynu mózgowo – rdzeniowego, jak również zaleca się nieco słabszą z punktu widzenia specyficzności i czułości – diagnostykę PCR oraz rezonans magnetyczny.

W kontekście podejmowanego leczenia bardzo istotne jest objęcie opieką na oddziale intensywnej terapii, podczas której zaleca się monitorowanie ciśnienia wewnątrzczaszkowego oraz temperatury. Bardzo przydatne z punktu widzenia monitorowania procesu leczenia, jest kontrola encefalogramem.

Leczenie lekami przeciwwirusowymi jak się okazuje nie jest wskazane, podobnie jak stosowane leków immunomodulujących. Także nie wszystkie formy leczenia objawowego znajdują swoje uzasadnienie.

W aspekcie profilaktycznym, zaleca się szczepienia dzieci powyżej 1 roku życia, oraz osób, które przebywają w rejonach endemicznych, czyli w miejscach podwyższonego ryzyka wystąpienia zakażenia oraz w obszarach podwyższonej ekspozycji – głównie mowa o miejscach związanych z wykonywaną pracą zawodową.

Warto podkreślić, że wytyczne o których mowa, są pierwszymi dotychczas opublikowanymi wytycznymi, określającymi postępowanie w toku podejrzenia KZM. Niestety statystyki wskazują na coraz większą zapadalność na tę chorobę. [1]