Zespół Tourett’a (ZT) zaliczany jest do wrodzonych zaburzeń o podłożu neurologicznym. Jest to choroba tikowa. Osoby dotknięte tym schorzeniem nie są chore psychicznie oraz niebezpieczne jak kiedyś sądzono. W chwili obecnej jest to choroba nieuleczalna, trwająca całe życie z okresami popraw i pogorszeń. Zespół Tourett’a charakteryzują zarówno tiki głosowe jak i motoryczne. Choroba ta dotyka zazwyczaj dzieci i co ważne nie ma wpływu na rozwój emocjonalny oraz inteligencję. Każdego pacjenta należy traktować indywidualnie podobnie.
Objawy i przebieg zespołu tourette'a
Zespół Tourett’a należy do chorób dziedzicznych ale wykazano, iż kluczową rolę odgrywają także czynniki środowiskowe, które co prawda nie mają wpływu na jego powstanie ale zwiększenie częstości oraz intensywności tików nerwowych. Schorzenie to dotyka częściej chłopców. Zachorowalność dziewczynek jest mniejsza.
Wśród objawów, które charakteryzują ZT wymienia się:
- wydawanie różnych dźwięków (piski, krzyki, chrząkanie, mlaskanie, furczenie)
- nadmierna aktywność ruchowa (skakanie, kręcenie się w kółko, ruszanie ramionami, nogami, rękoma, zaczepianie i dotykanie innych)
- wykrzywianie twarzy, przewracanie oczami i wiele innych
Osoba z ZT nie jest w stanie panować nad wyżej wymienionymi objawami są one bezwarunkowe. Najczęściej wywołuje je silne pobudzenie emocjonalne pozytywne (radość, euforia) czy negatywne (lęk, stres, strach, zmęczenie) a także różnego rodzaju urazy oraz upadki.
Bardzo często osoba chora wykrzykuje różnego rodzaju wulgaryzmy i cały czas je powtarza, charakterystyczne jest także to, iż powtarza usłyszane słowa bądź zwroty z telewizji, radia czy podczas rozmowy dwóch osób.
Choroba ta trwa całe życie, objawy mogą ulec wycofaniu wraz z wiekiem dziecka bądź pogłębieniu. W większości przypadków ujawnia się ona koło 7go roku życia. Nigdy nie można bagatelizować jej pierwszych objawów u dziecka.
Leczenie zespołu tourette'a
Diagnoza choroby polega na zebraniu wywiadu od rodziców oraz obserwacji samego pacjenta. W większości przypadków jest jednoznaczna. Na chwilę obecna nie ma możliwości wyleczenie tej choroby. Stosuje się środki farmakologiczne oraz psychoterapię, które są dostosowane indywidualnie do pacjenta. Bardzo ważną role odgrywa nauka kontrolowania własnych emocji.
