Wodniaki podtwardówkowe są to otorbione zbiorniki płynu znajdujące się wewnątrz czaszki pomiędzy oponą twardą a pajęczą.
Objawy i przebieg wodniaków podtwardówkowych
Wodniaki podtwardówkowe podejrzewa się na podstawie zbyt dużego przyrostu obwodu głowy dziecka, tętnienia lub powiększenia ciemiączka, braku apetytu, wymiotów, senności, utrzymywania się gorączki lub stanów podgorączkowych, występowania drgawek. Przyczyny powstawania wodniaków podtwardówkowych są bardzo różne i obejmują:
- urazy mechaniczne (porodowe i poporodowe),
- niedotlenienie okołoporodowe,
- choroby infekcyjne (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, infekcje, biegunki o ciężkim przebiegu, posocznica, przerostowe zwężenie odźwiernika, zaburzenia krzepnięcia krwi.
Od wodniaków podtwardówkowych należy odróżniać tzw. łagodne poszerzenie przestrzeni podpajęczynówkowej czyli poszerzenie przestrzeni podpajęczynówkowej powyżej 6 mm stwierdzane przypadkowo w badaniu USG u dziecka nie mającego żadnych niepokojących objawów. Jeżeli brak jest opisanych powyżej objawów, wywiad jest nieobciążony, a rozwój neurologiczny dziecka prawidłowy, to takie poszerzenie przestrzeni płynowych nie wymaga zwykle leczenia.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć wodniaki podtwardówkowe
Konsultacji z lekarzem wymaga występowanie u dziecka objawów wymienionych powyżej.
Leczenie wodniaków podtwardówkowych
Leczenia domowego nie ma. Niewielkie wodniaki podtwardówkowe wymagają jedynie obserwacji, gdyż wchłaniają się samoistnie. Większe wymagają nakłuwania lub zabiegu operacyjnego. O wyborze metody leczenia decyduje neurolog lub neurochirurg na podstawie badań obrazowych (USG przezciemieniowe głowy i tomografia komputerowa głowy).
