Łagodne położeniowe zawroty głowy (ang. benign paroxysmal positional vertigo – BPPV) – to najczęstsza postać zawrotów związanych z patologią ucha wewnętrznego. Charakteryzuje się krótkotrwałymi, nawracającymi epizodami układowych zawrotów głowy, prowokowanymi zmianami położenia głowy i szyi. Wśród czynników sprzyjających wystąpieniu tego rodzaju zawrotów wymienia się uraz głowy, zapalenie błędnika oraz starzenie się (wiek powyżej 60 lat). Charakterystyczną cechą łagodnych położeniowych zawrotów głowy jest ich stopniowe wygasanie (a także oczopląsu) przy powtarzaniu manewrów prowokacyjnych.
Objawy i przebieg łagodnych zawrotów głowy
Objawy występują napadowo, pojawiają się nagle i nasilają przy zmianie położenia głowy lub ciała. Zawroty występują zwykle po kilkusekundowym okresie utajenia po zmianie ułożenia. Nasilają się stopniowo i następnie ustępują, rzadko trwając powyżej jednej minuty. Zawroty mają charakter subiektywnego wrażenia ruchu własnego ciała lub otoczenia, często odczuwanego jako wirowanie, kołysanie. Często towarzyszą im nudności lub wymioty. Zwykle dolegliwości zmniejszają się w pozycji leżącej i nasilają przy zmianach pozycji ciała (ruch głowy).
Znamienne dla powyższych dolegliwości jest występowanie napadowego, krótkotrwałego (3-30 s) oczopląsu, wyzwalanego manewrami prowokacyjnymi.
Kiedy udać się do lekarza i leczyć
W przypadku występowania zawrotów głowy należy udać się do Lekarza Rodzinnego, który może skierować chorego na konsultację do neurologa i/lub laryngologa.
- Leczenie
W przypadku występowania łagodnych położeniowych zawrotów głowy należy:
- zdawać sobie sprawę z możliwości utraty równowagi, prowadzącej do upadku i urazu
- usiąść natychmiast gdy pojawia się uczucie niepewności lub zawrotów
- w nocy, po przebudzeniu, poruszać się zawsze przy włączonym świetle
- u osób narażonych na upadki stosować wspomagająco chodziki
- skonsultować się z lekarzem w celu zastosowania najskuteczniejszej dostępnej terapii
