Udar niedokrwienny mózgu jest główną przyczyną kalectwa i braku pełnej sprawności u osób młodych oraz dorosłych. Wśród przyczyn powstania udaru niedokrwiennego wymienia się niedostateczny przepływ krwi przez określony obszar mózgu lub niedrożność głównych tętnic zaopatrujących mózg.

Badania naukowe wykazały, iż komórki macierzyste krążą w krwi po całym naszym organizmie a ich liczba może ulegać zmianom. W przypadku odpowiedzi na fizjologiczny lub patofizjologiczny (uraz, stan zapalny lub uszkodzenie narządu) stres dochodzi do uwalniania większej ilości komórek macierzystych ze szpiku do krwi obwodowej.

W wyniki udaru niedokrwiennego mózgu dochodzi do uwolnienia nawet z bardzo odległych miejsc komórek macierzystych tkanki nerwowej. Komórki te wabione są do uszkodzonej tkanki dzięki specyficznym mediatorom takim jak: cytokiny, hemokiny oraz interleukiny.
 
Komórki macierzyste mogą brać czynny udział w fizjologicznych mechanizmach regeneracji uszkodzonej tkanki nerwowej. Większość spektakularnych efektów terapii z udziałem komórek macierzystych obserwuje się na modelach zwierzęcych.

U ludzi wykazano jedynie częściową poprawę stanu neurologicznego. Nie ulega wątpliwość, iż potrzebne są kolejne badania zarówno na modelach zwierzęcych jak również u osób z udarem niedokrwiennym. Wstępne badania wskazują jednoznacznie na ogromny potencjał komórek macierzystych w procesach naprawczych jak i regeneracyjnych.