Udar niedokrwienny zaliczany jest przez lekarzy do niejednorodnej jednostki chorobowej. Przyczyna jego wystąpienie jest niedokrwienie tkanki mózgowej na danym obszarze a powodem tego może być, jak wykazano mi. miażdżyca w tętnicach szyjnych.

Badania naukowe wykazał, iż nawet do 25% udarów niedokrwiennych ma charakter zmian miażdżycowych tętnic szyjnych, które można leczyć operacyjnie. Miażdżyca obejmuje każdy rodzaj naczyń (zarówno te małe, średnie jak i duże).

Jest to choroba, która prowadzi do zwężenia oraz twardnienia tętnic w wyniku wbudowywania się w jej strukturę blaszki miażdżycowej. Występuje ona w błonie wewnętrznej tętnic i składa się różnych komórek, masy lipidowej oraz włóknika.

W większości przypadków „wkrada się” w kierunku światła naczynia (do jego środka) co z kolei jest przyczyną silnego zmniejszenie jego średnicy. W konsekwencji doprowadza to do ograniczenia a nawet zablokowania przepływu krwi do wszystkich narządów naszego organizmu.

W ten sposób może dojść m.in. do udaru niedokrwiennego mózgu. Cały czas trwają badania nad szczegółową rolą blaszki miażdżycowej w powstawaniu udaru niedokrwiennego.

Naukowcy, dużą uwagę zwracają na rolę komórek immunologicznych ściśle zaangażowanych w proces jej tworzenia. Wiedza ta da możliwość dokładnego poznania i zrozumienia mechanizmu jej tworzenia, wprowadzenia nowych, sprawdzonych metod leczenia miażdżycy oraz jej powikłań (takich jak np. udar niedokrwienny).