Niedowład to nic innego jak zmieszenie siły mięśniowej a także ograniczenie zakresu ruchowego. Pojawienie się niedowładu zawsze komunikuje o niebezpiecznym, rozwijającym się bądź toczącym w naszym układzie nerwowym procesie. Rozległość niedowładu oraz obszar, który obejmuje pokazują, na którą część układu nerwowego mamy zwrócić uwagę.
Objawy i przebieg niedowładu
Bardzo często towarzyszy on takim chorobom jak:
- udar mózgu,
- stwardnienie rozsiane,
- migrena,
- zespół Sudecka,
- choroba Parkinsona.
Kluczową rolę w przypadku niedowładu odgrywa właściwa rehabilitacja.
Przyczyną niedowładu jest uszkodzenie drogi ruchowej, której celem jest przewodzenie impulsów nerwowych z kory mózgu do mięśni. Uszkodzenia bądź zmiany mogą obejmować ośrodkowy, obwodowy układ nerwowy a także sam mięsień.
Znane są także przypadki, w których to zaburzenie psychiczne jest przyczyną niedowładu. Niedowład może obejmować konkretną część ciała (np. ręka, noga) bądź większy jego obszar (np. cała lewa połowa ciała). Niedowład może pojawiać się i rozszerzać bardzo powoli bądź w bardzo szybkim tempie (nawet kilka minut). Miejsce pojawienia się niedowładu świadczy najczęściej o miejscu uszkodzenia drogi ruchowej oraz rozległości uszkodzenia.
W chwili obecnej wyróżniamy:
- niedowład wiotki (spowodowany uszkodzeniem obwodowym)
- spastyczny (spowodowany uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego).
Leczenie niedowładu
Rozpoznanie niedowładu jest proste dla lekarza neurologa. Na podstawie wywiadu, podstawowych badań oraz obserwacji pacjenta można wywnioskować, który odcinek drogi ruchowej został uszkodzony.
Należy także zwrócić uwagę na przebyte oraz toczące się choroby. Leczenie niedowładów związane jest z regularną, konsekwentną, dopasowaną do pacjenta rehabilitacją, początkowo pod okiem specjalisty a następnie w domu.
Może to być rehabilitacja już w szpitalu (bierna) oraz czynna, z włączeniem kąpieli, basenu czy masażysty.