Obejmuje ona mięśnie poprzecznie-prążkowanych, dotyka pacjentów w każdym wieku (najczęściej ujawnia się pomiędzy 18 a 30 rokiem życia, choć zdarzają się przypadki zachorowań przed 16stym rokiem życia i po 60 roku życia), zarówno płci męskiej jak i żeńskiej. Jest to choroba spotykana rzadko, nie jest dziedziczna i może występować z innymi chorobami (stwardnienie rozsiane, toczeń rumieniowaty, łuszczyca).

Przyczyną miastenii jest nieprawidłowe przekaźnictwo nerwowe na styku nerwowo-mięśniowym (za sprawą przeciwciała skierowanych przeciwko białkom styku). Objawy miastenii nasilają się z wiekiem (problemy z widzeniem, opadająca powieka, problemy z oddychanie, osłabienie mięśni, problemy z mówieniem czy połykaniem).

Czy miastenia wyklucza ciążę?
Początkowo uważano, iż pacjentki, które mają zdiagnozowaną miastenię nie będą mogły posiadać potomstwa. Obecnie wiadomo, iż kobiety nie muszą rezygnować z macierzyństwa jednak podjęcie decyzji o nim musi być skonsultowane z lekarzem prowadzącym (neurolog) oraz ginekologiem.

Ciąża jest szczególnym stanem dla kobiety i w trakcie jej trwania nie można/ nie powinno się zażywać większości leków.  Kobieta nie powinna zachodzić w ciążę zaraz po rozpoznaniu choroby do około roku czasu jej trwania, związane jest to z możliwością wystąpienia tzw. przełomu miastenicznego. W trakcie trwania ciąży kobieta nie powinna także zażywać leków z grupy inhibitorów cholinoesterazy (są bardzo niebezpieczne dla płodu) oraz leków immunosupresyjnych. Zażywanie tych dwóch rodzajów leków wiąże się z zażywaniem tabletek antykoncepcyjnych. W trakcie trwania ciąży stosowane są leki „bezpieczne” dla płodu, w najmniejszych możliwych dawkach, a ciężarna znajduje się pod stałą opieką lekarską.

Ciąża może zmniejszać, zmniejszać lub nie wpływać na objawy miastenii. Po porodzie, sytuacja jest podobna przy czym podczas karmienia piersią kobieta nie może nadal przyjmować leków. Po porodzie u noworodków, mogą pojawić się objawy miastenii, które najczęściej ustępują w ciągu kliku dni. Kobieta ciężarna w trakcie trwania ciąży oraz po urodzeniu musi znajdować się pod stała opieka lekarską i przestrzegać wszelkich ustaleń.