Najtrudniejsza rzecz dla mnie chorego na SM to akceptacja tej choroby. Pierwszy rok tj po potwierdzeniu klinicznym w sierpniu 2006 r było bardzo trudnao, zarówno dla mnie jak i mojej pięcio osobowej rodzny bardzo trudne tym bardziej że uchdziłem do tej pory za człowieka silnego i wzsportowanego. Dzisiaj mogę powidzieć, ze jest mi o wiele łatwiej bo nie ma we mnie buntu ze to mnie spotkało, nie mówię dlaczego ja? Dzisiaj wiem, że będę na ile Pan Bóg pozwoli starał się z "żywymi naprzód iść". Wiem też, że trudno jest człowiekowi zdrowemu zrozumieć chorego. Ch ciaż na codziej doświadczam wiele życzliwości to jednak

mam do odstapienia zapas interferonu na miniumum pol roku chetnych prosze o pisanie

Program o SM

http://www.tvs.pl/tv/video,na_wage_zdrowia,4954.html

Czy sprawa jest jeszcze aktualna ?

witam, rok temu straciłam czucie(ciepło, zimno, bol) od pasa w doł w prawej nodze, po pobycie w szpitalu, wykonaniu masy badań i leczenia sterydami lekarze nic nie ustalili, badania nie wyszły złe, poza faktem ze nie mam czucia to wszystko jest "ok":(. po poł roku wrociło mi czucie- bol( po za małym palcem u stopy ( ciepła zimna nadal nie czuje). Po wyjściu ze szpitala zapisałam się do poradni SM, bo tak mi poradził lekarza, lekarz do ktorego chodzę na kontrole nadal nie wie co mi dokładnie jest;(, mowi ze muszę poczekać... na co mam czekać ??...proszę o waszą opinie, co o tym sądzicie?, nikt mi nie powiedział ze mam SM, ale też nie powiedzieli ze nie mam.