Lunatyzm - zwany fachowo somnambulizmem polega na nieświadomym chodzeniu podczas snu. Co dzieje się z lunatykiem podczas nocnych „podróży”? Kiedy leczyć osobę z lunatyzmem?
Lunatyk, najczęściej krótko po zaśnięciu, wstaje z łóżka i spaceruje lub wykonuje proste czynności. Zdarza się, że oczy pozostają otwarte. Warto dodać, że lunatyk nie pamięta całego zajścia.Co ciekawe zapis fal mózgowych wykonany w trakcie takiego zachowania odpowiada zapisowi występującemu w trakcie głębokiego snu.
Co jest przyczyną lunatyzmu?
W zdecydowanej większości przypadków lunatykowanie występuje u małych dzieci (najczęściej między 4 a 8 rokiem życia). Szacuje się, że co najmniej jeden epizod ma za sobą około 30% dzieci. W takim przypadku zjawisko to wynika z niedojrzałości centralnego układu nerwowego. Jest wtedy niegroźne i ustępuje wraz z osiągnięciem dojrzałości.
Warto zauważyć, że powszechne przekonanie o wpływie światła księżyca na częstość lunatykowania jest błędne i zostało obalone przy użyciu metod naukowych.
Udowodniono natomiast wpływ czynników genetycznych na występowanie lunatyzmu, poprzez częstsze rodzinne występowanie. Oznacza to, że jeżeli rodzice w jakimś okresie życia cierpieli z powodu tej dolegliwości, to dzieci maja dużą szansę zachowywać się podobnie.U dorosłych lunatykowanie występuje zdecydowanie rzadziej (1-2% społeczeństwa) i może - lecz nie musi - być objawem np. choroby psychicznej lub stosowania niektórych leków. Opisano częstsze występowanie tej przypadłości u pacjentów leczonych z powodu schizofrenii, nerwic czy też migreny.Dzieciom, których dotyczy zdecydowana większość przypadków tego zjawiska, należy zapewnić bezpieczne środowisko np. zamknąć drzwi, usunąć przedmioty mogące stanowić zagrożenie, tak by zabezpieczyć dziecko przed upadkiem i urazem.
U osób dorosłych, oprócz zabezpieczenia przed upadkiem lub uszkodzeniem ciała w niektórych przypadkach próbuje się stosować leki uspakajające (z grupy benzodiazepin) lub leki antydepresyjne. Nie ma jednak zgody co do wskazań do leczenia i samego doboru terapii.

Zdecydowanie to jedno z zaburzeń snu i nie wpływa dobrze na nasz stan zdrowia zatem należało by leczyć tą dolegliwość albo zmienić leki jeśli lunatyzm jest nimi spowodowany.

Leczenie bezsenności
Nie ustalono standardowego leczenia tego zaburzenia
Podstawą jest psychoterapia.
Ważne jest stosowanie regularnych godzin spania i innych zasad higieny snu:
1. kładź się do łóżka tylko wtedy, gdy czujesz się śpiący;
2. Używaj łóżka tylko do spania, nie jedz, nie oglądaj TV, nie czytaj (jedynym wyjątkiem jest aktywność seksualna);
3. Jeśli nie możesz zasnąć, wstań i przejdź do innego pokoju (nie leż w łóżku dłużej niż 10 – 15 minut). Pozostań tam tak długo dokąd nie zechcesz się położyć spać.
4. Jeśli nadal nie możesz zasnąć powtórz to co w punkcie 3. powtarzaj to tak często jak trzeba przez całą noc.
5. wstawaj rano o stałej porze, niezależnie od tego ile godzin spałeś w nocy. To pomoże uzyskać Ci stały rytm snu.
6. Nie śpij w ciągu dnia.
Niezwykle istotne jest stworzenie bezpiecznej przestrzeni wokół miejsca spania lunatykującej osoby np. zamknięcie drzwi balkonowych, okien oraz drzwi wyjściowych oraz usunięcie niebezpiecznych przedmiotów z otoczenia.

Witam co do lunatyzmy,z opopwiadan mojej mamy ja lunatykowałam w noc w dziecinstwie nie bylo to notorycznie ale zdarzało sie wychodzic nawet z domu jak wszyscy spali,po kilku sesjach u lekarza samo ustapilo,mysle ze to jest bardziej podłoze psychiczne i to ma wplyw na nasz mozg:)

Tak z tym moge sie zgodzic ze to ma cos wspolnego z psychika,jak kazde zaburzenie neurologiczne,nie wypowiem sie tutaj za duzo bo nie miałam stycznosci z lunatykami

Somnambulizm najczęściej nie pozostawia wspomnień. Osoby cierpiące na tę przypadłość najczęściej nie zdają sobie z niej sprawy. Objawy pojawiają się ok. 30-40 minut od zaśnięcia, w szczytowym momencie snu wolnofalowego (NREM). Charakterystyczną cechą u somnambulików są hiperaktywne fale delta, a to oznacza sen nadmiernie, patologicznie wręcz głęboki. Skuteczną metodą opanowywania epizodów somnambulizmu jest spłycanie snu

Przyczyny lunatyzmu nie są znane jednakże istnieje kilka hipotez próbujących wyjaśnić przyczynę zaburzenia.
Istnieją dowody na rodzinne występowanie predyspozycji do lunatykowania- możliwe więc że somnambulizm jest dziedziczony.
Jako częstą hipotezę lunatyzmu podaje się niedojrzałość układu nerwowego- gdyż występuje głównie u dzieci w wieku 9-12 lat a następnie zanika.
Lunatyzm częściej występuje u ludzi żyjących w stresie, nadużywających alkoholu i kofeiny.
Choroby utrudniające oddychanie, np. przerost migdałków podniebiennych, skrzywienia przegrody, zaburzenia oddychania podczas snu mogą doprowadzać do zakwaszania krwi co wpływa na neurony biorące udział w regulowaniu procesów zapadania w sen i wybudzania z niego. Oddziaływanie na te neurony obniżonego pH może powodować objawy lunatyzmu.
Według wielu podań nie bez znaczenia jest wpływ zjawisk przyrodniczych, gdyż od wieków lunatyzm obserwowany jest w czasie pełni księżyca ( luna-księżyc).

Ja jestem tylko ciekawa jednego...co mysli i czuje człowiek który choruje na lunatyzm...co oczuwa podczas takiego sny w którym przemieszcza sie ale i spi...czy ktos potrafi to wytłumaczyć?

Mnie się zdarza lunatykować. To jest dziwne uczucie, jesteś wtedy taka lekka i wszystko sie dzieje jakby w zwolnionym tempie. Nie bylam z tym u lekarza i nie mam pojęcia skąd się to bierze. Może ktoś wie?

To o czym piszesz to nie lunatyzm. Lunatycy nie pamiętają nic z tego co robili, nie pamiętają odczuć jakich doznali, wybudzeni, nie potrafią powiedzieć skąd się w danym miejscu wzięli.
Proponuję wizytę u lekarza - twoje stany euforyczne mogą wynikać z zaburzeń hormonalnych, a to może być bardzo niebezpieczne.