W zależności od lokalizacji miejsca uszkodzenia występują charakterystyczne zaburzenia czucia. I tak dla uszkodzenia zlokalizowanego w obrębie kory ciemieniowej charakterystyczne jest uszkodzenie czucia głębokiego i czucia bólu, występuje tu między innymi: astereognozja czyli upośledzenie rozpoznawania znanych przedmiotów za pomocą dotyku, adermoleksja czyli niemożność identyfikacji znaków pisanych na skórze, zaburzenia czucia dyskryminacji czyli zdolności do rozróżniania dwóch bodźców czuciowych działających jednocześnie.

Z kolei podrażnienie kory czuciowej może powodować przeczulicę z parestezjami, może to przybrać postać napadu padaczkowego czuciowego z charakterystycznym „marszem” objawów, co jest zgodne i odzwierciedla rozprzestrzenianie się pobudzenia w obrębie mózgu. Zniesione jest wówczas czucie bólu i temperatury. W przypadku gdy dochodzi do uszkodzenia dróg czuciowych obejmujących odpowiednie ośrodki w mózgu, występuje przeciwstronna niedoczulica połowicza oraz zaburzenia czucia ułożenia i przemieszczenia.

fot. panthermedia

Czasem dochodzi do uszkodzenia wzgórza, (jest to część mózgowia odpowiedzialne za wstępną ocenę bodźców zmysłowych) objawami czuciowymi jest wówczas ból wzgórzowy lub hiperpatia. Jest to stały, uporczywy ból, często napadowy o charakterze pieczenia. Zwykle nie reaguje na standardowe leki przeciwbólowe. Hiperpatia z kolei to nadwrażliwość na bodźce czuciowe. W przypadku zadziałania słabego bodźca w normalnych warunkach chory odczuwa silny ból.