Badania pozwoliły na zidentyfikowanie postaci otępienia spowodowanego zwyrodnieniowym procesem odrębnym od choroby Alzheimera.
Spis treści:
Otępienie czołowo-skroniowe
Obejmuje płaty czołowe i skroniowe, charakterystyka kliniczna wskazuje na dysfunkcję płatów czołowych. Otępienie skroniowo-czołowe jest najczęstszą postacią zwyrodnienia płatów czołowych i skroniowych. Cechuje się zmianami osobowości, zaburzeniami zachowania, zaburzeniami funkcji poznawczych oraz objawami neurologicznymi.
Pierwotna postępująca afazja bez płynności mowy cechuje się zaburzeniem językowym przekładającym się utratę płynności mowy spontanicznej. Mowa charakteryzuje się „zacinaniem się”, występowaniem agramatyzmów oraz nieprawidłowej wymowie wyrazów. Rozumienie mowy jest niezaburzone. Mogą wystąpić problemy z realizowaniem poleceń, jeśli są one wyrażone w formie złożonej gramatycznie.
Na otępienie semantyczne składają się: postępująca afazja z zachowaną płynnością mowy i anomią oraz swoista forma agnozji. Mowa chorych jest płynna, jednak daje mało informacji w stosunku do liczby wypowiedzianych słów.
Zjawisko „pustej mowy” polega na nadużywaniu niespecyficznych i niosących mało informacji terminów, a także posługiwaniem się opisami zamiast właściwymi słowami. Agnozja może polegać na nierozpoznawaniu twarzy, a w późniejszej fazie - przedmiotów. Choroba postępuje powoli.
Otępienie czołowo-skroniowe, fot. pantherstock
Objawy otępienia czołowo-skroniowego
Zazwyczaj pierwsze objawy pojawiają się przed 65 rokiem życia. Początkowo dominują zaburzenia zachowania. Chorzy mogą wykazywać brak dbałości o higienę bądź zachowują się niestosownie (zachowania seksualnie prowokujące, dowcipkowanie). Często pojawia się nadaktywność lub niepokój, czasem o charakterze stereotypowym, impulsowość, wzmożona przerzutowość uwagi, częstsze palenie papierosów lub spożywanie alkoholu, wzmożone łaknienie.
Można zaobserwować preferencje dla niektórych rodzajów pożywienia. Chorzy wycofują się z kontaktów towarzyskich, są apatyczni. Występują zachowania stereotypowe lub perseweracje polegające na ciągłym powtarzaniu czynności lub słów.
Objawy psychiatryczne to depresja i inne zaburzenia afektywne oraz zaburzenia lękowe lub psychozy. Obserwuje się zaburzenia językowe takie jak redukcja mowy, neologizmy, echolalię, wypowiedzi stereotypowe oraz perseweracyjne.
Do objawów neurologicznych zalicza się wczesne pojawienie się odruchów prymitywnych oraz objawów deliberacyjnych, nietrzymanie moczu lub stolca, drżenie oraz sztywność.
