Miastenia (Myastenia gravis), nazywana jest także chorobą Erba-Goldflama. Dotyka ona układu nerwowo-mięśniowego, co w konsekwencji prowadzi do osłabienia mięśni szkieletowych o zróżnicowanym stopniu natężenia.
Spis treści:
W chorobie tej układ odpornościowy (immunologiczny) atakuje własne, zdrowe receptory acetylocholiny, które na skutek tego ataku działają znacznie gorzej bądź wcale. W związku z powyższym pomimo przesyłanych do nich impulsów, mięśnie nie działają prawidłowo. Miastenia pojawia się najczęściej u kobiet koło 40. roku życia u mężczyzn około 60. roku życia.
Początkowe etapy choroby nie wyglądają groźnie z czasem jednak dochodzi do rozwinięcia się objawów, które utrudniają normalne funkcjonowanie.
Przyczyny i objawy miastenii
Mistenia gravis zaliczana jest do przewlekłych chorób o podłożu autoimmunologicznym, w której przeciwciała atakują zdrowe receptory acetylocholiny. Konsekwencją tego jest ich spowolnione działanie bądź jego brak co powoduje, iż pomimo przesyłanych do nich impulsów, mięśnie nie działają prawidłowo.
W prawidłowych warunkach receptory dla acetylocholiny są pobudzane co prowadzi do aktywności mięśni. Z prowadzonych badań wynika, iż choroba ta ma swój początek w grasicy (osoby dotknięte miastenią mają silnie rozrośnięty ten narząd a także występują na nim zmiany w postaci guzów).
Objawy miastenii
Miastenia jest chorobą, którą w początkowym okresie charakteryzują m.in. opadanie powieki (powiek), problem z widzeniem, z ostrością widzenia czy podwójne widzenie. Z czasem objawy te nasilają się i towarzyszą im inne objawy takie jak: opadanie głowy, problem z artykulacją (osłabienie), opadanie żuchwy, silna męczliwość mięśni (podczas wykonywania bardzo krótkich czynności chodzenia), zaburzenia oddychania. Pacjent z czasem ma problemy z pokonaniem bardzo krótkiej odległości na własnych nogach czy przeniesieniem przedmiotu w rękach.
Wraz z osłabieniem mięśni dochodzi do pojawienia się dodatkowych objawów takich jak m.in.: pocenie się, lękliwość, niepokój, nudności, wymioty, przyspieszona akcja serca, pocenie się czy ślinotok.
Podobne objawy do miastenii mogą wystąpić w przypadku chorób nowotworowych czy tkanki łącznej.
Diagnozowanie i leczenie miastenii
Miastenia jest chorobą, której diagnoza nie jest prosta. Konieczne jest przeprowadzenie szczegółowego wywiadu przez lekarza-neurologa, obserwacja objawów towarzyszących pacjentowi (opadanie powiek, silna męczliwość i inne) oraz wykonanie badań (badanie krwi, tomografia komputerowa, elektromiografia).
Leczenie miastenii związane jest z podawaniem leków rozkładających acetylocholinę na cholinę. W przypadku większości pacjentów konieczny jest także zabieg chirurgicznego usunięcia grasicy.
