Już w warunkach szpitalnych osoby najbliższe powinny być edukowane czym jest choroba Parkinsona, jak się rozwija, jak opiekować się osobą chorą, jakiej rehabilitacji i leków wymaga. W sytuacji gdy rodzina nie radzi sobie z opieką konieczna jest pomoc osoby wykwalifikowanej (pielęgniarka, opiekun, specjalne domy opieki).

Osoba chora wymaga 24-godzinnej opieki zatem w przypadku gdy zostaje w domu należy bardzo szczegółowo zapoznać się z zaleceniami lekarza oraz rehabilitanta. Warto także pomyśleć o kimś kto mogły nas zamienić gdy będziemy potrzebowali odpoczynku i odskoczni. Pomoc ze strony osób bliskich rodzinie jest bardzo ważna a wręcz niezbędna. W sytuacji gdy nie będziemy sobie radzili z opieką nad chorym i dostosować się do nowej sytuacji można skorzystać z pomocy psychologa, psychoterapeuty, lekarza prowadzącego oraz pracownika socjalnego.

Przed powrotem pacjenta do mieszkania należy je dostosować do jego potrzeb. Należy pamiętać, iż osoba chora na chorobę Parkinsona ma problemy z poruszaniem się, samodzielnym odżywianiem, dbaniem o higienę osobistą, ubieraniem, podnoszeniem kończyn dolnych podczas przemieszczania a także z widzeniem kolorów, odczuwaniem smaków i zapachów. Dodatkowo może pojawić się potliwość, ślinotok, problemy z zapamiętywaniem, koncentracją, kojarzeniem osób, sytuacji czy miejsc i wiele innych. Bardzo często wraz z postępem choroby pojawiają się zaburzenia nastroju, lękliwość, nerwowość i stany depresyjne. Z czasem chory większość czasu będzie spędzał w pozycji leżącej bądź siedzącej.

Wszystkie wyżej wymienione objawy oraz inne towarzyszące tej chorobie skłaniają do zapewnienia choremu najlepszej opieki, spokoju, leczenie oraz ciepła i miłości w każdym dniu. Opiekę tą zapewni nie tylko opiekun ale także neurolog, psycholog, psychiatra, psychoterapeuta, rehabilitant czy najbliższy przyjaciel.

Kluczowymi aspektami dnia codziennego osoby chorej są m.in.:

• Zapewnienie odpowiedniej ilości ruchu w ciągu dnia co jest bardzo istotne dla chorego gdyż pomaga pozbyć się drżenia, pobudza procesy metaboliczne, wpływ na stan psychiczny chorego i wiele innych. Jeśli chory nie jest w stanie poruszać się sam warto skorzystać z pomocy innych osób, kul, balkonika itp.
• Właściwe, regularne, urozmaicone i w małych porcjach odżywianie. Chorego należy zachęcać do spożywanie pokarmów.
• Stały, regularny kontakt z bliskimi oraz znajomymi.
• Spędzanie czasu na różnorodnych, cieszących chorego i pomagających mu zajęciach (od prostych zajęć domowych, po spacery, grę w szachy, warcaby, gimnastykę itp.).
• Ćwiczenie mowy oraz zapamiętywania.
• Wszelkiego rodzaju zajęcia, które chory musi wykonywać samodzielnie.
• W przypadku pacjentów leżących bądź siedzących rehabilitacja pod okiem osoby wykwalifikowanej.
• Kontrola zażywania leków.
• Samodzielność chorego w dbaniu o higienę osobistą i wiele innych.

Wszystkie wyżej wymienione aspekty i wiele innych mają ogromy wpływ na samopoczucie, podejście do życia i innych osób osoby dotkniętej chorobą Parkinsona. Warto pamiętać, iż musimy być bardzo cierpliwi, wyrozumiali i spokojni.