Charakteryzują ją epizody porażenia połowiczego (od bardzo lekkiego do całkowitego). Napady te nie obejmują tylko jednej strony ciała ale obydwie (występują naprzemiennie). Jest to choroba występująca rzadko, u niewielkiej ilości pacjentów. Co ważne, AHC mylone jest z mózgowym porażeniem dziecięcym lub padaczką lekooporną. Cały czas trwają badania poszukujące przyczyn oraz sposobów jego leczenia.

Przyczyny i objawy naprzemiennej hemiplegii dziecięcej

Naprzemienna hemiplegia dziecięca, znana jest pod różnymi nazwami, takimi jak: naprzemienne porażenie dziecięce, napadowa zmienna hemiplegia czy dziecięcy naprzemienny niedowład połowiczy. Jest to choroba występująca bardzo rzadko, niestety nieznana, w związku z czym trudno ją szybko i trafnie zdiagnozować. Najnowsze badania pokazują, że u pacjentów zauważalna jest mutacja w genie ATP1A3 (prowadzi ona do spadku aktywności ATP-azy, a co za tym idzie osłabionego bądź zablokowanego transportu jonu sodu oraz potasu przez błonę komórkową neuronów). Widoczne jest także zaburzone krążenie w obrębie pnia mózgu oraz nieprawidłowości w mięśniach gładkich naczyń. Naprzemienna hemiplegia dziecięca może być dziedziczona (widoczne są wtedy mutacje w CACNA1A i ATP1A2).

AHC charakteryzuje występowanie nawracających niedowładów połowiczych (zajmują obydwie strony ciała, najczęściej naprzemiennie), zachowana jest przy nich przytomność, opóźnienie rozwoju psychoruchowego, problemy z poruszaniem gałkami ocznymi oraz zaburzenia ruchowe. Dziecko ma bardzo często problemy z mową, dochodzi do wykręcania jego twarzy oraz kończyn bez możliwości kontrolowania tego stanu.

Naprzemienna hemiplegia dziecięca, bardzo często mylona jest z innymi chorobami jak np.: migreny o bardzo ciężkim przebiegu, padaczka lekooporna czy mózgowe porażenie dziecięce. W związku z powyższym konieczna jest bardzo dokładna diagnostyka oraz obserwacja objawów u małego pacjenta. Czynnikami mogącymi prowadzić do napadów tej choroby są jak wykazano m.in.: zmiany emocjonalne, stres, ogromna radość, zmiany pogody, zbyt duży wysiłek fizyczny, zbyt niska lub wysoka temperatura, zbyt silne zapachy (perfumy, płyn do kąpieli, proszek, detergenty) czy niektóre pokarmy.

W przypadku zauważenia u dziecka jakichkolwiek niepokojących objawów należy natychmiast zgłosić je do lekarza, konieczna będzie konsultacja neurologiczna oraz psychiatryczna. Nie należy czekać aż objawy ustąpią same.