Wśród specjalistów panuje przekonanie, że początkowe decyzje odnośnie leczenia nowego epizodu bólu okolicy lędźwiowo-krzyżowej mają silny wpływ na obciążenie organizacyjne i finansowe służby zdrowia. John D. Childs z Połączonej Bazy Armii USA w San Antonio i współpracownicy poddali niedawno badaniom kilkaset tysięcy pacjentów w wieku od 18 do 60 lat, którzy przyszli na wizytę w poradni podstawowej opieki zdrowotnej z powodu takich dolegliwości.

Jak podano w internetowym wydaniu czasopisma „BMC Health Services Research” z 9 kwietnia, 16 procent z nich skorzystało z terapii fizycznej. Wczesne skierowanie na taką formę leczenia było skorelowane ze znacznie niższym stopniem używania wszystkich wyników i wyraźnym obniżeniem całkowitych kosztów związanych z bólem okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Członkowie grupy Childsa sygnalizują potrzebę przeprowadzenia dalszych badań, które mogłyby wyjaśnić, którzy pacjenci odnoszą korzyści z terapii fizycznej i jakie strategie powinny zostać zastosowane do osiągnięcia tego celu przy możliwie niewielkim obciążeniu zasobów służby zdrowia.