Migrena jest chorobą przewlekłą, charakteryzującą się napadowym bólem głowy, któremu towarzyszą nadwrażliwość na dźwięki i światło oraz nudności i wymioty. Zdecydowanie częściej dotyka kobiet i występuje rodzinnie. Napad migrenowy składa się z fazy zwiastunów, aury, rzeczywistego bólu głowy i fazy ponapadowej. Niezwykle ważna jest ta pierwsza – właśnie wtedy jesteśmy w stanie zapobiec wystąpieniu kolejnych poprzez przyjęcie odpowiedniej dawki właściwego leku.
Wśród najbardziej pospolitych, ale też wysoce skutecznych leków możemy wymienić kwas acetylosalicylowy czy niesteroidowe leki przeciwzapalne. Kwas acetylosalicylowy najlepiej sprawdza się przy bólu o niewielkim natężeniu, ale z bólem umiarkowanym również sobie poradzi pod warunkiem przyjęcia odpowiedniej dawki – 1000 mg. Równie skuteczne okazują się być: paracetamol, ibuprofen, naproksen czy metamizol. Bardzo dobrym rozwiązaniem terapeutycznym jest połączenie kwasu acetylosalicylowego lub paracetamolu z kofeiną, które razem wykazują większą skuteczność niż przyjmowane osobno. Takie połączenie pozwala także na zmniejszenie dawki, co wiąże się ze zredukowaniem możliwości wystąpienia działań niepożądanych. Należy wiedzieć, że zbyt częste przyjmowanie wyżej wymienionych leków może paradoksalnie zwiększyć częstotliwość napadów bólu i zmienić ich charakter.
Silne działanie przeciwmigrenowe ma ergotamina oraz inne alkaloidy sporyszu. Kurczą one mózgowe naczynia krwionośne, redukując uczucie bólu. Są przeciwwskazane u pacjentów po udarze lub napadzie przemijającego niedokrwienia oraz zawale serca.
Najnowsze leki przeciwmigrenowe, wykazujące bardzo dużą skuteczność nawet w rozwiniętym napadzie migreny, to tryptany. Działają one na naczynia oraz obwodowy i ośrodkowy układ nerwowy, hamując neurogenne zapalenie. Zmniejszają odczucie bólu u 60-80% chorych, a u około 50% ból ustępuje całkowicie lub bardzo znacznie słabnie w ciągu 2 h od przyjęcia. Wśród działań niepożądanych mogą występować: niepokój, drżenie rąk, uczucie ciężaru w klatce piersiowej, skurcz gardła lub uczucie sztywności karku. Występują one u nielicznych osób je stosujących i nie wiążą się ze stanem zagrażającym zdrowiu ani życiu.
Wspomagająco można stosować także leki przeciwwymiotne oraz chłodne okłady na czoło. Ważne, by unikać czynników wyzwalających napady bólu, a także szybko reagować w razie jego wystąpienia. Należy pamiętać, że nie każdy lek działa tak samo na każdego chorego i kwestia jego wyboru jest sprawą bardzo indywidulaną oraz dopasowaną bezwzględnie do chorób współistniejących.