Spośród wielu zaburzeń seksualnych na ból podczas stosunku cierpi około 13% kobiet. Wśród zaburzeń seksualnych związanych z bólem wyróżnia się głównie pochwicę i dyspareunię.

Dyspareunia – nawracający ból narządów płciowych przed, w trakcie i po stosunku może być utrwalona, sytuacyjna lub ograniczona, często występuje o nieznanej przyczynie lub jest określana jako choroba psychogenna. Przeważnie spowodowana jest konkretną dolegliwością fizyczną lub wynika z problemów psychoseksualnych.

Pochwica definiowana jest jako mimowolny skurcz mięśni zewnętrznych pochwy, utrudniający penetrację i również związana jest ze sferą psychologiczną kobiety. Oba opisane wyżej zaburzenia mogą wynikać z wielu przyczyn - przykładowo zaburzenia seksualne związane z odczuwanym bólem podczas stosunku mogą być związane z operacyjnym leczeniem nietrzymania moczu lub menopauzą. W okresie około- i pomenopauzalnym spadek jakości życia seksualnego u kobit może wystąpić w związku ze zmianami hormonalnymi.

Znaczenie mają również czynniki psychologiczne, takie jak: spadek atrakcyjności fizycznej, utrata pewności siebie, co powoduje mniejszą odporność na stres i skłonność do stanów depresyjnych. Zmniejszenie stężenia estrogenów w organizmie kobiety skutkuje zmianami atroficznymi w układzie urogenitalnym w postaci suchości i zmian elastyczności pochwy, co przyczynia się do występowania dyspareunii.

Przyczyną omawianych zaburzeń seksualnych może być również cukrzyca i związane z nią czynniki psychologiczne. Dysfunkcje życia seksualnego powiązane są wówczas głownie z obecnością depresji oraz obniżeniem poczucia atrakcyjności związanego ze wzrostem masy ciała oraz zniekształceniami ciała w miejscach wkłuć u leczonych insuliną.