Rozszczep kręgosłupa (przepuklina oponowo-rdzeniowa, meningomyelocele) pojawia się w okresie płodowym i zaliczany jest do wad rozwojowych kręgosłupa. Jest to zaburzenie, które powstaje w okresie dojrzewania i właściwego kształtowania się ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Jest to wada na którą nie ma lekarstwa wewnątrz łona matki ani nie ma możliwości by mu zapobiec czy zahamować.
Objawy i przebieg rozszczepu kręgosłupa
Przyczyn powstawania przepukliny oponowo - rdzeniowej jest kilka, wśród najczęściej wymienianych zalicza się niedobory ważnych witamin w organizmie matki (witamina B), kwasu foliowego, infekcje wirusowe oraz bakteryjne, różnego rodzaju czynniki genetyczne czy zatrucie środowiska.
Do przepukliny może zostać wciągnięty sam rdzeń bądź w przypadku przepukliny otwartej struktura składająca się z tkanki łącznej oraz naczyń z elementami tkanki nerwowej. Rdzeń obecny w kanale powyżej lub poniżej przepukliny bardzo często wykazuje zaburzenia rozwojowe. Kolejna odmiana przepukliny jest związana z faktem, iż nadmiernie obrzmiały kanał środkowy doprowadza do wepchnięcia części rdzenia do worka przepuklinowego.
Wyróżniamy przepukliny otwarte oraz zamknięte i związane jest to z faktem czy układ płynowy rdzenia ma kontakt ze światem zewnętrznym czy nie. Przepukliny oponowo- rdzeniowe Staniowic około 80% wszystkich przepuklin charakterystycznych dla noworodków.
Występujący zespół zmian neurologicznych:
- Zaburzenia funkcji zwieraczy
- Niedowłady
- Zaburzenia czucia
- Zmiany troficzne skóry
- Problemy z poruszaniem się
- Bóle pleców
- Wodogłowie
- Problemy z uczeniem się, koncentracją, orientacją itp.
Leczenie rozszczepu kręgosłupa
Najbardziej skuteczną metodą jest przeprowadzenie operacji zaraz po urodzeniu dziecka, która polega na zamknięciu rdzenia i skóry w miejscu którym występuje wada.
Jest to zabieg bardzo ciężki i skomplikowany. Następnym etapem są ćwiczenia, których celem jest poprawa sprawności ruchowej czy redukcja problemów z kręgosłupem, stawem biodrowy oraz kolanami.