Podczas ciąży, wskutek działania estrogenów, dochodzi do rozluźnienia chrząstkozrostów, którymi w obrębie miednicy mniejszej są spojenie łonowe oraz stawy krzyżowo-biodrowe. Zwiększenie elastyczności aparatu więzadłowego miednicy jest naturalną rzeczą w trakcie ciąży, bowiem w ten sposób miednica „przygotowuje się” do porodu i ułatwienia przejścia dziecka przez kanał rodny. Nieznaczny ból w obrębie dolnego odcinka miednicy może się wówczas pojawiać pod koniec ciąży, kiedy główka zaczyna się obniżać i wstawiać do miednicy kostnej.

Ciężarna może mieć wówczas kłopoty ze sprawnym chodzeniem, odczuwać ból przy wstawaniu z łóżka po dłuższym odpoczynku lub nadmiernym wysiłku. Podczas ciąży najczęściej można się spotkać z tzw. cichym rozejściem spojenia, które przeważnie spowodowane jest przyczynami czynnościowymi. Do znacznie poważniejszych urazów spojenia może dojść w trakcie ciężkiego porodu np. poród kleszczowy, duża masa płodu przy zwężonej miednicy kostnej u rodzącej. Może wówczas dojść nie tylko do rozejścia ale również do pęknięcia bądź rozerwania spojenia.

Objawy uszkodzeń podczas porodu najczęściej ujawniają się dopiero w połogu. W zależności od stopnia rozejścia obserwuje się różne nasilenie objawów takich jak obrzęk i ból spojenia lub podbrzusza promieniujący do uda i kości krzyżowej.

Jeżeli ból występujący w okolicy spojenia łonowego nasila się podczas chodzenia lub leżenia na boku a do tego dołączy się gorączka należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem. Rozejściu spojenia może również towarzyszyć występowanie krwiaka pozałonowego, który może być rozpoznany w trakcie badania ginekologicznego. Zaniedbanie tego stanu może wiązać się z poważnymi konsekwencjami w przyszłości. Jeżeli dotyczy to kobiety ciężarnej rozpoznanie możliwe jest na podstawie badania przedmiotowego natomiast leczenie na postępowaniu zachowawczym.

W zależności od stopnia rozejścia lekarz może zakwalifikować taką ciężarną do cięcia cesarskiego. Natomiast w przypadku kobiet po porodzie należy wykonać Rtg, na podstawie którego będzie można określić stopień rozejścia, obecność stanów zapalnych czy też uszkodzeń. W cięższych przypadkach konieczne może okazać się unieruchomienie lub zabieg operacyjny.

W przypadku rozejścia spojenia łonowego należy prowadzić oszczędzający tryb życia, unikać wysiłku fizycznego i podnoszenia ciężkich rzeczy. W celu zniwelowania bólu można przyjmować leki przeciwbólowe (w przypadku kobiet ciężarnych po konsultacji z lekarzem). Zaleca się również odpowiednią dietę pozwalającą na wzmocnienie chrząstkozrostów.

Najlepszy wpływ na to ma dieta bogata w żelatynę. Można również przyjmować preparaty wzmacniające chrząstki, które dostępne są w aptekach bez recepty. Znaczną ulgę może również przynieść zakładanie mocnych pasów pozwalających na odpowiednią stabilizację miednicy.