Ból głowy typu napięciowego (TTH, ang. tension-type headache) występuje bardzo często. Szacuje się, że w ciągu całego życia pojawia się u 30-78% osób. Nieco częściej występuje u kobiet. Po raz pierwszy pojawia się po 25-30 roku życia (szczyt zachorowań przypada na czwartą dekadę życia).
Objawy i przebieg bólu głowy typu napięciowego
Tego rodzaju ból głowy typowo jest:
- obustronny, zwykle w okolicy czołowej
- o charakterze ściskającym lub uciskającym (nie pulsujący)
- ma niewielkie lub umiarkowane nasilenie
- trwa od pół godziny do 7 dni
- nie nasila się w czasie zwykłej aktywności fizycznej
- bez nudności i wymiotów
- może występować nadwrażliwość na światło lub dźwięk.
Wyróżnia się postać epizodyczną (ból występuje przez mniej niż 14 dni w miesiącu) oraz przewlekłą (co najmniej 15 dni w miesiącu z bólem głowy).
Kiedy udać się do lekarza i leczyć ból głowy typu napięciowego
Jeśli ból występuje rzadziej niż raz w miesiącu na ogół nie wymaga leczenia (tak zwany rzadki epizodyczny ból głowy typu napięciowego). Doraźnie można stosować proste leki przeciwbólowe (np. paracetamol) lub niesteroidowe leki przeciwzapalne (np. ibuprofen). Jeżeli ból głowy pojawia się bardzo często, należy rozważyć leczenie zapobiegawcze – w tym celu stosuje się leki przeciwdepresyjne, które zapobiegają nawrotom bólu (bez względu na to, czy u chorego występuje depresja). Przydatna w leczeniu bólu może być psychoterapia poznawczo-behawioralna.
Leczenie bólu głowy typu napięciowego
Rozluźnienie niemal zawsze łagodzi ból głowy typu napięciowego – warto szukać własnego sposobu rozluźnienia (odpoczynek w łóżku, masaż, techniki relaksacyjne).
Zaleca się unikanie czynników, które mogą wyzwolić ból, takich jak:
- niedostateczne lub nieregularne spożywanie posiłków
- zbyt krótki lub zbyt długi sen
- odwodnienie
- przyjmowanie dużej ilości lub odstawienie kofeiny (zawartej w kawie i napojach orzeźwiających)
- zbyt mała lub nieodpowiednia aktywność fizyczna
