Kochani chciałabym stworzyć miejsce dla tych, którzy przeżyli już co nieco- wiadomość o tętniaku bądź tętniakach, operację a teraz borykają z codziennością, chorobą , badaniami, pracą.
Wymienimy się doświadczeniami, uwagami, naszymi subiektywnymi przeżyciami. Bo, niestety nasze życie na zawsze się zmieniło, bynajmniej moje. Czekam na Wasze zdanie.

Nie twórz nowego miejsca tylko przyłącz się do istniejącego już i dużego forum ludzi z tętniakami i ludzi po operacjach i zabiegach embolizacji.Podziel się swoją historią :)

Uczestniczę w tamtym forum, ale zobacz, tam ciągle lądują osoby z zagrożeniem, które nagle dowiedziały się,że mają tętniaka.A czasami ich bliscy leżą w szpitalu z powikłaniami po nagłym pęknięciu tętniaka. Dodaję im otuchy, odpowiadam na pytania o embolizację, inne metody leczenia, podaję tylko to , co sama przeżyłam.
Moja sytuacja jest inna, jestem po wylewie niepowikłanym i embolizacji.Mam zamiar wrócić do pracy. po długim zwolnieniu.Szukam osób, które żyją z Tętniakiem już kilka lat, pracują. Chciałabym wiedzieć , czy dobrze się czują ,jak sobie radzą. Co z późnymi zmianami, bólami głowy, kolejnymi angiografiami. U mnie nie ma już pożaru, jest tlący się żar. Jeśli przeczyta to właśnie osoba pracująca, a będąca już kilka lat po, niech się odezwie- pocieszy niedowiarka, który myśli,że praca mu zaszkodzi. Tak bardzo chciałabym pobyć z synem mam 46 lat, a moja praca to nerwy, nerwy plus nadciśnienie. Każdy , kto to przeżył, wie że to mieszanka wybuchowa.Poza tym dramatyczne pęknięcie tętniaka nastąpiło w miejscu pracy i to mnie stresuje dodatkowo. Brr... niech ktoś napisze- pracuje daję radę, unikam.., nie martwię się.G.

Czyżby nie było ludzi, którzy długo żyją po embolizacji ? Zgłaszajcie się bo zaczynam się martwić ! :( Ja osobiście znam jedną osobę, która jest trzy lata po zabiegu i normalnie wróciła do pracy (prac. fizyczny) ale mam nadzieję, że chyba są ludzie, którzy żyją dłużej !!!

pisz na watku tetniak, nie zakladaj pobocznych

Dlaczego Ci tak bardzo przeszkadza mój wątek?Jasno wytłumaczyłam, dlaczego chciałabym się oddzielić- nasza sytuacja jest inna!!!poza tym przeżywam kolejne traumy, kiedy czytam o ostrych stanach.Muszę je dawkować, bo jeszcze nie doszłąm do siebie.A Ty przeżyłeś taką traumę, czy czytasz tak sobie?G.

Nie przejmuj się G., że komuś przeszkadza wprowadzenie nowego wątku :) ja też jestem b. ciekawa ile lat ludzie żyją po embolizacji i jak się czują i czy naprawdę możemy ufać,że nasze tętniaki są zabezpieczone.Tak b. chciałabym w to wierzyć, mam "dopiero" 49 lat, dwie wspaniałe dorosłe córcie, 11 letniego synka i śliczną 8 letnią wnusię i chciałabym jeszcze pożyć bo mam dla kogo !!! Zgłaszajcie się ludzie i mówcie jak długo już jesteście po zabiegu ? Jak się czujecie? Jestem jeszcze ciekawa czy po tylu (bo trochę nas czeka tych kontroli) angiografiach nasz mózg się uszkadza,chodzi mi o kontrast :( B.

I tak to jest, zamiast się pocieszyć -to się totalnie zdołowałam.Teraz wymyśliłam, że kilka lat po tętniaku i embolizacji nie szuka się już wiadomości na ten temat. Nie wchodzi na takie blogi. To wątłe pocieszenie musi mi wystarczyć. A praca już niedługoBędzie dobrze.G.

Myślę, że ludzie wolą po prostu nie pamiętać tego co przeżyli, zapomnieć raz na zawsze ten trudny czas i dlatego omijają takie fora

Receptę poproszę- na zapomnienie, bo ja nie umiem.A bardzo potrzebuję.Ślicznie proszę.Już się zastanawiam, co ,,ściemnię" w pracy, kiedy w listopadzie przyjdzie czas na kolejną angiografię.Wracam w maju, a już po 5 miesiącach znowu coś.Nie wiem, czy można przekraczać wyznaczony termin o kilka miesięcy.Wiem poradź się lekarz itp.Już pisałam,że mój doktor jest zwolennikiem ,, wolnej woli" pacjenta.Do niczego nie zmusza, ale oddala odpowiedzialność i oddaje ją pacjentowi. I tak jest najlepszy, bo uratował moje życie.Ale nadmiar nacisku z jego strony mi nie grozi.A nie jestem do tego przyzwyczajona.G.