"Vega" przeczytałam Twój post z 01.09.2011 i się przeraziłam. Nie możesz tak myśleć. Zapewne jesteś młoda osobą, masz na pewno wiele pozytywnych cech tylko na dzień dzisiejszy nie umiesz ich u siebie zauważyć, musisz zacząć inaczej patrzeć na życie, cieszyć się każdym kolejnym dniem. Depresja, a z tego wynika, że Cię dopadła jest ciężką chorobą, ale nie znaczy, że jest nieuleczalna, musisz tylko skontaktować się z lekarzem psychiatrą, leczenie będzie długie, ale warto podjąć próbę. Nie obawiaj się, że ktoś będzie Cię pokazywał palcem, o tym, że się leczysz nie musisz nikomu się zwierzać, a po drugie czasy kiedy pogardliwie odnoszono się do osób leczących się u lekarz psychiatry dawno minęły. Sama leczę depresję właśnie u lekarz psychiatry, dopadła mnie pierwszy raz po śmierci męża pomogły leki, minęła szybko, nawrót choroby i to ze zdwojoną siłą nastąpił po zwolnieniu mnie z pracy. Nie wyobrażałam sobie jak będę żyła mając ograniczone środki finansowe, jednak żyję nie jest łatwo, ale jakoś idę do przodu. Będąc na wizytach u lekarz mam okazję widzieć jak wiele osób w różnym wieku, młodych, starszych, korzysta z pomocy lekarz psychiatry, wśród tych osób są nawet moi znajomi, których spotkałam właśnie przed gabinetem lekarza. Pozdrawiam Cię gorąco, życzę powodzenia. Alicja

Alicja,nie tak latwo sie przekonac do wizyty u psychiatry i zostac "wariatem",niestety w naszym kraju jest duza nietolerancja chociaz przez ostatnie 10 lat duzo sie zmienilo na korzysc.jak wzywam pogotowie do bolu serca,to od razu chca mnie zamknac w psychiatryku,bom swir,jestem osoba publiczna i tlumacze,ze to tylko ksiazki,a juz wkurza mnie skojarzenia natychmiast mojej osoby z narkomania a bylo to 30 lat temu,ale mimo wszystko namawiam na konsultacje psychiatryczna,z padaczka skroniowa wiaze sie wiele zaburzen psychicznych.

bezsenna noc i bol glowy,jestem juz prawie lekoodporna,przez ostatnie 20 lat biore leki,czuje sie jak otruta,ale nie chce juz miec innych objawow,b

Barbara dziękuję za to,że do mnie napisałaś. Zawsze przy śniadaniu mam zwyczaj otworzyć komputer i sprawdzić co nowego. Ja też od 21 lat jestem epileptykiem, u mnie jest to już padaczka lekooporna, biorę dwa leki Tegretol i Keprrę, przez 10 lat byłam leczona na depresję, bez skutku nadal traciłam przytomność, dopiero w 2000 r. po kolejnej utracie przytomności trafiłam do dobrego neurologa, który zaczął leczyć mnie pod kątem padaczki, zadziałało prawie 11 lat nie miałam utrat przytomności, w tym roku 28 kwietnia w nocy dostałam ataku, bardzo się porozbijałam, po pobycie w szpitalu i po badaniach zwiększono mi dawkę Keprry, na razie jest dobrze. Nie wiem kto Cię leczy pod kątem epi. może tu jest pies pogrzebany. Prawidłowo epilepsję leczą lekarze neurolodzy specjalizujący się w tej dziedzinie, czy próbowałaś z tą chorobą udać się do Poradni Neurologicznej? A co tyczy się lekarza psychiatry, jest to taki sam lekarz jak np. kardiolog, diabetolog i.t.d. tylko zajmujący się inną dziedzina schorzenia. Tak jak piszesz jesteś osoba publiczną i musisz sobie jak najszybciej pomóc, aby ludzie po za Twoimi plecami nie poszczegali Cię jako osoby nie normalnej. Tak jak Ci pisałam korzystam z pomocy zarówno lekarza neurologa jak i psychiatry spotykam tam osoby znajome nie wiem co one o mnie mówią, myślę, że nic, ja natomiast nikomu nie przekazuję, że widziałam tego, czy tamtego, u tego czy, u tamtego lekarza, to nie moja sprawa. Na dzień dzisiejszy społeczeństwo zrobiło się bardziej tolerancyjne, zresztą kiedy maja się zajmować kimś jak sami nie mają dla siebie czasu, ciągle praca i praca, a to stare społeczeństwo, które nie rozumiało choroby jaką jest depresja, już ich nie ma. Przepraszam Cię za obszerny list, życzę powodzenia i wytrwania w chorobie

hey.leki mi ustawiaja i neurolodzyi i psychiatrzy,bylam tez 10 lat narkomanka,czyli sobie dobrze dolozylam i pozniej wygralam walke z rakiem,to niesamowite ile morfiny we mnie ladowali.i nie wrocilam do nalogu,jestem bardzo silna,nie mam polowy wnetrzosci,dlatego kazdy nowy lek jest brany pod lupe,a ja tak po prostu ide na studia,na filozofie,b

Basiu , kochana , ja bardzo ale to bardzo chcialabym dostac Twoja ksiazke dla syna jako prezent pod choinke , on ma tez taki sam nalog ponad 10-letni , koniecznie blagam z autografem, to jest chyba ostatnie moje pragnienie w zyciu, jesli moge pomoc synowi, czuje ze go trace, jak Tobie pisalam, jestem skrajnie wyczerpana, nie lecze sie psychiatrycznie, ale juz nie daje rady , mdleje ze strachu, leku.Basiu , jesli mozesz pomoz.Jesli on przeczyta , moze cos w nim peknie, nie ma poczucia wartosci wlasnej, zagubiony , zalekniony , z halucynacjami.Ksiazka z podpisem autorki, przemysli, , zmieni postepowanie?. Walczylam latami z nalogiem -bezskutecznie. Ratuj, Blagam .Pozdrawiam

Jak juz pisalam,lecze sie i u neurologa,psychiatry i psychologa,jestem teraz w dobrej formie psychicznej i fizycznej,naprawde mam kompleksowa opieke i siebie,wiec juz mnie o to nie pytajcie,jezeli chodzi o ksiazke,ona mu nie pomoze,twoj syn jest narkomanem na wlasne zyczenie,musi sam podjac walke czy chce zyc czy nie przy tym szantazujac ciebie,taka jest narkomania,nie miej poczucia winy,kazdy ma zawsze to,czego/czesto nieswiadomie/pragnie.

jeszcze jedno,nie pomagam narkomanom od tego sa osrodki odwykowe,na wolnosci sobie nie poradzi,musi to byc jego decyzja,jezeli ma komfort cpania,dlugo nie zdecyduje sie na zamkniecie na terapii.

Do admina /moda prosze wykasowac /ukryc moj adres E- mail 9-9-11 godz 15: 36.