Obok migrenowych bólów głowy, specjaliści spotykają się również z dolegliwościami powodowanymi przez klasterowy ból głowy. Schorzenie to nie jest do końca poznane pod względem procesów patofizijologicznych mających wpływ na jego rozwój, jak również pod względem ewentualnego dziedziczenia. Klasterowy ból głowy występuje u około 1% populacji, w tym, w szczególności dotyka ono mężczyzn.
Migrena a klasterowy ból głowy
Klasterowy ból głowy (zespół Hortona), w odróżnieniu od migrenowych bólów głowy, występuje rzadziej, bowiem u około 1% populacji i w większości jest problemem dotykającym mężczyzn. Przed 1990 rokiem, klasterowy ból głowy nie był uznawany za schorzenie dziedziczne, jednak badania prowadzone na bliźniakach wraz z przeprowadzonym wywiadem rodzinnym, zdają się wskazywać na korelacje rodzinne w występowaniu tego schorzenia. Nie określono jednak mechanizmów odpowiedzialnych za jego dziedziczenie.
Klasterowy ból głowy - zespół Hortona
Klasterowy ból głowy należy do grupy bóli idiopatycznych bólów głowy, obejmując trójdzielno-naczyniowy układ nocyceptywny aktywując odruchy czaszkowe układu autonomicznego. Zmodyfikowana wersja klasyfikacji, umieszcza to schorzenie w kategorii autonomicznych bólów głowy. Wspólne dla wszystkich bólów głowy, w tej grupie objawy to jednostronny, krótkotrwały, napadowy, silny ból głowy wraz z objawami ze strony autonomicznego układu nerwowego. W kategorii klasterowych bóli głowy, można wyróżnić epizodyczny klasterowy ból głowy, epizodyczny i chroniczny porażający ból głowy bądź krótkotrwały jednostronny ból naśladujący neuralgię wraz z pojawieniem się łzawienia.
fot. panthermedia
Klasterowy ból głowy - patofizjologia zespółu Hortona
Patofizjologia tego schorzenia niestety nie jest do dziś wystarczająco poznana. Zauważa się natomiast pewne prawidłowości w występowaniu objawów, takie jak przebieg ustępująco-nawracający, sezonowość czy nawroty dolegliwości o określonej porze.
Podjęcie leczenia jest więc skupieniem się interwencji w przypadku napadu bólu jak również na profilaktyce, mając na celu zahamowanie napadów oraz wydłużenie czasu remisji pomiędzy kolejnymi epizodami bólu. W trakcie napadu, skuteczne okazały inhalacje tlenem przez około 20 minut. Powodowały one w tym czasie znaczne zmniejszenie się dolegliwości. Podawane są również leki doustne, zarówno w trakcie ataku bólu, jak również w kontekście leczenia profilaktycznego. W trakcie przyjmowania farmakoterapii, niezbędna jest ścisła kontrola lekarska.
Leczenie klasterowego bólu głowy (zespołu Hortona)
Klasterowy ból głowy to schorzenie pozostające wyzwaniem klinicznym. Niemniej jednak, w celu zdiagnozowania problemu konieczne są kryteria, które zostały określony w Międzynarodowej Klasyfikacji Bólów Głowy, przyjmując zależności postaci klasterowego bólu głowy, jaka dotyka pacjenta.
