Witam,
Ok. 3 miesiące temu z powodu intensywnych myśli samobójczych, po zażyciu leku przeciwdepresyjnego (asentra 50 mg) i wypiciu niewielkiej ilości alkoholu (mały kieliszek) po dwóch godzinach od zażycia leku, doszło do dziwnej "zmiany" w mojej głowie. Poczułem jakby coś się w niej przemieściło, powyżej czoła, i od tej chwili nastąpiło zupełne zgaszenie psychiczne - brak jakichkolwiek uczuć i emocji. Stan ten utrzymuje się niezmiennie od 3miesięcy, nie odczuwam emocji ani uczuć, a lekarze nie wiedzą co zrobić z tymi objawami (psychiatra sugeruje, że to depresja - ja zupełnie się z tym nie zgadzam, czuję że mam pogodny nastrój ale nie czuję ŻADNYCH uczuć).
Prosiłbym o pomoc, sugestie co do leczenia lub specjalisty, nie chcę pozostać w tym stanie do końca życia. Mam 26 lat.

nie wiem, co się mogło "przemieścić", brzmi to dziwacznie, ale skoro masz takie odczucia i objawy jak opisujesz, to pomaszeruj do neurologa i neuropsychologa.

Tu masz racje podczas uszkodzenia płatow czołowych nastepuje stan ktory nazywaja lekarze bezemocjonalny tak nam lekarz powiedział,moj maz nie usmiecha sie wogole zachowuje kaienna twarz,od wypadku nie płacze poprostu zero emocji ,udaj sie do neurologa na wizyte pomoze napewno,oraz porady psychologa takze by sie przydały

Dziękuję za Wasze odpowiedzi. Kowalowa - jak mąż funkcjonuje w tym stanie? Czy jest jakaś poprawa stopniowa czy lekarze stwierdzili np., że zmiana jest na stałe i nieodwracalna? Boje się, że jak zgłoszę się do lekarza to oprócz tego, że dowiem się, że to może być rzeczywiście płat czołowy, to jeszcze okaże się, że nie można tego leczyć i naprawić.
Czy Twój mąż radzi sobie jakoś w życiu po wypadku w tym stanie? Życzę WAM dużo zdrowia i Waszym bliskim, jeżeli macie jakiegoś godnego polecenia lekarza będę wdzięczny za każdą informację. Paweł 26 l.

Pawełku
Moj maz jest po ciezkim wylewie,ma 35 lat,Michałowi nie funkcjonuje 90 % vprawej półkuli,w tym płaty czołowe,zero usmiechu nic kompletnie,zmiany nastroju,Michał nie mowi nie chodzi nie siedzi swiadomosc ma zachowana ale nie w pełni,tutaj mamy inny przypadek niz twoj,ale wiem ze płaty czołowe decyduja o emocjach tak wiec u ciebie moze byc własnie z tym problem,udaj sie do lekarza jak najszybciej

Tego nie da się wyleczyć. To jest tak zwana neurologiczna nieodwracalna zmiana. A skąd wiem? Stąd gdyż sam mam uszkodzony płat czołowy mózgu odpowiedzialny za emocje od urodzenia. Dodam na koniec że da się z tym żyć, oraz da się to kontrolować

Od 2 tyg.z. mam uszkodzony płat czołowy. Od zawsze mam depresję i inne "niespodzianki" z tym związane. Mi jako kobiecie jest bardzo ciężko. Mam syna ,ale nie umiem ułożyć sobie życia z kimkolwiek. Chce miłości oceanu a to chyba nie możliwe Dziś mam 29 lat. Wszystko mnie drażni ,światło ,dźwięk ,wiatr a nawet ludzie . No i o

Kurde ludzie co wy piszecie? Jak tak mozna. Kolega napisal, ze mu sue cos wydaje a wy piszecie to za pewnosc. Moim zdaniem trzeba isc do neurologa i zdiagnizaowac a nie wróżyć. Takie objawy moze dawac nerwica. Ona moze symulowac wszystko.

W czym jest problem ???

Niedawno miałam wirusowe zapalenie opon mozgowych i mozgu.przechodzilam chyba dość nIetypowo,bo poza bolem głowy mialam np zaburzenia wzroku (nieokulistyczne),zanik orientacji w czasie i poniekad w przestrzeni.A także stan,który prawdopodobnie przypomina Aspergera-właśnie brak emocji (chociaz nie tak do konca),zanik umiejętności odczytywania intencji zachowań innych ludzi,totalna olewka norm społecznych itp. To przechodzi,po kilku tygodniach zaczęłam funkcjonowac całkiem normalnie choć trochę żaŁuję. W tym stanie doszłam do RóżNych nIesamowitych i rewolucyjnych wniosków, zmienilam kąt widzenia świata, uparcie twierdzilam i nadal twierdzę żE odkryłam sens życia i funkcjonowania ludzi. Szukając w necie doszłam, że za wszystkie obszary,które się u mnie popsuly podczas choRoby odpowiada płat czołowy. Niestety żadnego z lekarzy nie zainteresowała moja opowieść wIęc pozostaje mi własna, amatorska analiza. W każdym razie u mnie tenStan zaczął mijać po ok 2 tygodniach i teraz-po ok 2 miesiącach zniknął zupełnie. Comoże wydawać się dziwne, wspominam go bardzo dobrze.