Od czterech lat mam wiedzę o torbielach pajęczynówki w płacie czołowym i skroniowym.Jestem po licznych konsultacjach neurochirurgicznych i neurologicznych,nie polepszyło to jednak mojego samopoczucia ani nie pozwala mi na podjęcie jednoznacznej decyzji.Jestem w tym samym punkcie jak na początku mojej drogi diagnostycznej;tzn operować,albo nie operować.Mam b.silne rozpierające bóle glowy,nudności,często wymioty,utrata równowagi(karuzela)brak koordynacji ruchowej,problemy z mową,ogólne splątanie i słabość.Napady te są bez wcześniejszych zapowiedzi.Dlaczego torbiel to taki kontrowersyjny temat i nie ma jednoznacznej drogi leczenia.Epilepsji jeszcze nie mam ,ale ostatnio neurochirug stwierdził,że wczesniej czy póżniej do niej dojdzie,gdyż mózg nie lubi zakłóceń.Pani neurolog natomiast twierdzi ,że operacja zakłóci już osiągniętą równowagę.Ja nie chcę wpaść w depresję,ajuż mam takie symptomy,nie wiem czy te torbiele maja wpływ na chemię w mózgu,ale czuję się coraz słabsza i smutna.Proszę niech ktoś doradzi mi co mam robić-dzięki.

Rzeczywiście, kwestia leczenia neurochirurgicznego w przypadku torbieli pajęczynówki może być kontrowersyjna. W zależności od lokalizacji i rozmiaru mogą one powodować różne objawy, takie jak objawy nadciśnienia śródczaszkowego (w tym bóle głowy, wymioty), zaburzenia zachowania i nastroju (zwłaszcza torbiele zlokalizowane z płatach czołowych), napady padaczkowe, itp. Jednak występowanie tych i innych objawów może być spowodowane zupełnie inną przyczyną, a torbiel pajęczynówki może być wykryta zupełnie przypadkowo.
Z tego powodu konieczne jest monitorowanie zmian, w celu oceny ich ewentualnej progresji.
Decyzję o leczeniu zabiegowym trzeba więc podjąć na podstawie narastania objawów lub ich natężenia, po konsultacji neurologicznej i neurochirurgicznej

Proszę o informację, czy dzieci z torbielą w głowie mogą mieć zmiany zachowawcze?