Napady pierwotnie uogólnione
Napady pierwotnie uogólnione są skutkiem uogólnionych napadów toniczno - klonicznych. Oznacza to, że podczas takiego napadu nagłe wyładowania padaczkowe występują jednocześnie w obu półkulach mózgu. W czasie takiego napadu, chory, albo tylko traci przytomność i upada, a wszystko to trwa kilkanaście sekund albo po upadku następuje gwałtowne, toniczne napięcie mięśni całego jego ciała, co objawia się odgięciem głowy chorego w tył i wyprężeniem kończyn. W tym czasie ustaje oddychanie, w skutek czego narasta sinica. Po chwili całym ciałem chorego zaczynają wstrząsać silne drgawki kończyn i głowy. Czasem, na tym etapie ataku może dojść do przygryzienia języka lub bezwiednego oddania moczu. W chwili, gdy napad zaczyna ustępować chory powoli zaczyna oddychać, choć wciąż jeszcze jest nieprzytomny. Po całkowitym ustaniu ataku, chory czuje się senny i rozkojarzony. Taki atak trwa zazwyczaj od jednej do trzech minut.
Napady częściowe
Do drugiej grupy napadów padaczkowych, należą te wszystkie napady, które mają ogniskowy początek. Każdy z nich, rozpoczyna się w określonej grupie komórek nerwowych, tworząc tym samym tak zwane ognisko padaczkowe. Ten rodzaj napadów nazywany jest napadami częściowymi. Wyróżnia się dwa rodzaje napadów częściowych, napady częściowe proste i złożone. Różnią się one między sobą stanem świadomości chorego w czasie napadu. W napadach częściowych prostych chory zachowuje świadomość. Z kolei w napadach częściowych złożonych, dochodzi do jej zaburzenia, przy czym stopień jej zaburzenia jest różny, w zależności od rozległości wyładowań padaczkowych. Napady ogniskowe bardzo często poprzedzone są aurą.
Napady mikloniczne
U niektórych osób występuje jeszcze inny rodzaj napadu padaczkowego, tak zwany napad mikloniczny. Objawia się on szybkimi skurczami występującymi w różnych grupach mięśniowych, towarzyszy im zazwyczaj wypuszczenie z rąk trzymanych przedmiotów. W niektórych przypadkach skurczom tym towarzyszy upadek i utrata przytomności.
Napady kloniczne
Innym rodzajem napadów, są tak zwane napady kloniczne, czyli rytmiczne skurcze mięśni, głównie zginaczy głowy, tułowia i ramion, czasem też nóg. W skutek narastającego niedotlenienia organizmu towarzyszy im zazwyczaj zasinienie ust i całej twarzy chorego.
Napady toniczne
Napady toniczne charakteryzuje nagły skurcz całego ciała, lub grupy mięśni. Towarzyszy im utrata przytomności i upadek.
Uogólnione napady toniczno - kloniczne
Kolejny rodzaj napadu padaczkowego, o którym warto wspomnieć to uogólniony napad toniczno - kloniczny. Objawia się on utratą świadomości, upadkiem, usztywnieniem całego ciała i wykrzywieniem twarzy. W klonicznej fazie napadu można zaobserwować skurcze całego ciała. Kończy się on rozluźnieniem mięśni i niepamięcią.
Napady gromadne
Jeżeli napady padaczkowe, powtarzają się kilkakrotnie w ciągu kilku godzin i świadomość między nimi jest zachowana, są to tak zwane napady gromadne. Jeżeli natomiast, chory nie odzyskuje świadomości nawet pomiędzy dwoma napadami, jest to stan padaczkowy, który może nawet zagrażać jego życiu. W takim przypadku, konieczne staje się udzielenie mu natychmiastowej pomocy lekarskiej.
ależy przy tym pamiętać, że jednorazowy napad drgawek z utratą przytomności nie stanowi dostatecznej podstawy do rozpoznania padaczki. Pojedyncze napady drgawek mogą pojawiać się w związku z innymi schorzeniami oraz zaburzeniami metabolicznymi. U dzieci z kolei mogą występować tak zwane drgawki gorączkowe, które najczęściej ustępują samoistnie. Nie należy również traktować jako napady padaczkowe drgawek występujących u noworodków. Przyczyną drgawek w tym wieku jest zmęczenie okołoporodowe, przemijające zaburzenia metaboliczne, a niekiedy również, predyspozycje rodzinne. Jeżeli jednak napady drgawek wykraczają poza okres noworodkowy i wczesnoniemowlęcy, wówczas trzeba już brać pod uwagę możliwość zakwalifikowania tych napadów jako padaczkowe.