Jeśli mamy problem z Achillesem , po wizycie u lekarza musimy znaleźć dobrego fizjoterapeutę, który obejrzy w całości nasz aparat ruchu począwszy od piety a skończywszy na miednicy.
Rehabilitacja nie będzie polegała tylko na leczeniu ścięgna, ale także na znalezieniu podstawowego problemu i rozwiązania go. Terapeuta, będzie wykonywał mobilizację tkanek miękkich: poprawa ślizgu ścięgna, rozluźnianie powięzi, zmniejszenie napięcia mięśni łydki ich rozciąganie. Bardzo ważna jest krioterapia - chłodzenie ścięgna. Jest to szczególnie ważne w stanie ostrym .W tym celu możemy używać okładów chłodzących tzw. Cold pack, a jeśli nie mamy niczego innego pod ręką, przykładamy mrożonkę np. marchewkę z groszkiem.. Możemy stosować także wcierki w postaci maści i żeli przeciwzapalnych.
Ćwiczenie, które powinniśmy wykonywać to
1/ rozciąganie mięśnia brzuchatego
2. rozciąganie mięśnia płaszczkowatego
3.rozciaganie zginaczy kolana
4. ćwiczenia wzmacniające łydkę: mięśnie brzuchate i płaszczkowaty
5. ćwiczenia ekscentryczne czyli takie podczas których oddalają się przyczepy mięśnia- dzięki temu jeszcze bardziej mobilizujemy ścięgno i powodujemy rozrywanie zrostów
6. ćwiczenia propriocepcji, które odbudują nam stabilizację mięśniową i pomogą do pełnego powrotu do sportu
Terapeuta powinien określić w którym momencie możemy wykonywać jakie ćwiczenia.
W celu odciążenia ścięgna możemy stosować taping-klejenie specjalnymi plastrami, opaski na ścięgno Achillesa np. achillohit. Te rzeczy możemy stosować również powracając do sportu.
Jeśli dojedzie do całkowitego lub częściowego uszkodzenia ścięgna, potrzebna będzie operacyjna rekonstrukcja ścięgna. Współczesna rekonstrukcja pozwala na szybkie uruchomienie. Trzy tygodniowe unieruchomienie łuską przednią zdejmowaną do ćwiczeń. Po tym okresie USG kontrolne, pokazujące stan gojenia ścięgna. Jeśli gojenie przebiega prawidłowo, pacjentom zakłada się but do wczesnego obciążania. But usztywnia staw skokowy, podnosi pietę i uniemożliwia rozciągniecie ścięgna. Przez pewien czas pacjent używa jeszcze kul. W wysoko specjalistycznych ośrodkach rehabilitacja zaczyna się od pierwszej doby po operacji a kończy na przygotowaniu pacjenta do jego dyscypliny sportowej.
Co zrobić, żeby uniknąć takich problemów:
Rozgrzewka i rozciąganie przed każdą aktywnością
Rozsądne dawkowanie obciążeń- czas na odpoczynek
Bieganie po zróżnicowanej nawierzchni
Dobrze dopasowane obuwie
Jeśli jest potrzeba (poprawy ustawienia pięty- wkładki ortopedyczne)
Ćwiczenia wzmacniające łydkę – ćwiczenie ekscentryczne mięśnia brzuchatego i płaszczkowatego
Ćwiczenia propriocepcji- stanie jednonóż z zamkniętymi oczami, stanie na poduszce równoważnej