Rehabilitacja po udarze mózgu
Metoda PNF jakiej używam do pracy w neurologii oznacza Proprioceptywne Nerwowo - Mięśniowe Torowanie. Propriocepcja to receptory czuciowe, które są pobudzane i zbierają informację o wykonywaniu ruchu oraz ułożeniu ciała w przestrzeni. Nerwowo-mięśniowe oznacza układ na jakim dane nam jest pracować. Facilitacja oznacza torowanie ruchu. Filozofia opiera się na założeniu, że każda istota ludzka ma nienaruszony potencjał życiowy jaki to możemy wykorzystać przy terapii. Dzięki temu wyróżniamy zasady, które stanowią podstawę metody PNF.
To metoda globalna terapeuta skupia się na człowieku, i jako taka nie skupia się na jednym wybranym obszarze ciała.
Terapeuta bazuje na pobudzeniu wszystkich rezerw czynnościowych.
Terapeutę wzmacnia to co pacjent może zrobić czym pozytywnie pobudza pacjenta do dalszej pracy.
W trakcie każdej sesji terapeutycznej pacjent i terapeuta starają się osiągnąć maksymalny poziom pobudzenia pacjenta.
W celu uzyskania wyższego poziomu funkcjonalnego ruchu terapeuta integruje zasady kontroli ruchu i nauczania motorycznego.
Ruch stanowi nasz sposób kontaktowania się ze środowiskiem. Wszelkie procesy czuciowe i postrzeżeniowe możemy traktować jako dane wejściowe, które determinują odpowiedź ruchową. Logiczne jest, że pacjent po udarze nie w pełni analizuje dane środowiska, w tym celu terapeuta tak kieruje odpowiedzią motoryczna. Tyle o metodzie wraz z rozwojem pracy zawodowej każdy terapeuta wykorzystuje wszystkie swe umiejętności by pomóc pacjentowi. Aby być skuteczny wykorzystuje terapię manualną, terapię punktów spustowych do normalizacji napięcia mieśniowego, kinesiology taping do wzmacniania osłabionych grup mięśniowych, a nawet zwykły masaż. Wszystko to składa sie na skuteczność terapii i zadowolenie pacjenta.
