Może to,że men bedzie chory jak ja spowoduje,że nie bede sie wstydziła i bała chodzić po miescie i być ośmiewana przez ludzi podczas ataków.A zostałam,gdy wróciłam z miasta do domu pewnego dnia bez spódnicy i z pokrwawioną twarzą.Nic konkretnie nie pamiętam.Napewno nie byłam zgwałcona bo stan moich rajtuz i nie tylko był dobry-jedynie na kolanach.
Nie wiem już co mam z sobą zrobić.Jak ja bardzo boję się i wstydze tych swoich ataków.Pomóżcie mi ,co robić.Pozdrawiam-poziomka.

Tego każdy się boi, niektórzy się wstydzą a niektórzy nie to już jest sprawa oddzielna dla każdego z nas epileptyków. Może masz zle dobrane leki, może masz złego lekarza który olewa sprawę a takich jest niestety troszkę byle odbębnic i wypisac recepte, czasem zmienią dawkę ale to też rzadko. Napisz jak długo chorujesz, co brałaś, co teraz bierzesz i w jakich dawkach, jak często masz ataki, kiedy ostatnio miałaś zmieniane dawki a także czy wiadomo dlaczego masz epilepsje. Nie mamy takiej wiedzy jak lekarze powinni miec ale niektórzy z nas naprawdę mają stycznosc z epileptykami, słyszeli dziesiątki czy nawet setki historii i niekiedy na serio potrafimy pomóc. Nie zawsze z tym że kogoś stan się poprawi jeżeli chodzi o chorobę ale jeżeli chodzi o psychikę to czasem ludzie z tego forum potrafią zdziałac cuda. Dobrze o tym wiem bo to Oni wyciągnęli mnie z konkretnego dołka i nie tylko mnie.
Pozdrawiam
Juno

Juno odezwij sie prosze ok? Pozdrawiam-poziomka.
Jak chcesz to podaje gg 4249071.