Witam,

Mam 29 lat. W kwietniu 2009 zemdlałam i upadłam na kamienną podłogę.
Efekt: wylew podpajęczynówkowy, złamanie piramidy kości skroniowej, porażenie lewej części twarzy pourazowe (7 nerwu twarzowego) i 3 tyg. na intensywnej terapii.

Mam za sobą 8 miesięcy rehabilitacji, która ciągle trwa, leczenie Encortonem (kuracja 7 dniowa), 20 zastrzyków z Nivalinu.
Moja twarz (mimika) w chwili obecnej wygląda prawie tak, jak przed wypadkiem . Mój problem to całkowity brak smaku i powonienia, pomimo sukcesu rehabilitacji, jeśli chodzi o aspekty wizualne.

Moje pytanie: czy mam jeszcze szansę na odzyskanie smaku i powonienia (minęło prawie 10 m-cy od wypadku)? Proszę o porady mogące w tym pomóc.

Według wyników rezonansu magnetycznego nerwy mają ciągłość i nie uległy przerwaniu.

Pozdrawiam,

Patrycja

Zmysł smaku i powonienia są ściśle ze sobą powiązane, dlatego dysfunkcja jednego z nich odczuwana jest jako nieprawidłowośc drugiego. Zaburzenia te mogą mieć przyczynę obwodową lub ośrodkową. Dlatego bardzo ważne jest ustalenie czy na pewno oba ze zmysłów funkcjonują nieprawidłowo. W przypadku ich współwystępowania (co jest możliwe po urazie, choć rzadkie i raczej nie jest związane z uszkodzeniem n. twarzowego lecz struktur mózgowia) odzyskanie smaku jest dużo bardziej prawdopodobne, niż odzyskanie węchu i następuje najczęściej w ciągu kilku tygodni do kilku miesięcy od urazu. Natomiast do odzyskania powonienia dochodzi u 30-40 % pacjentów, jednak zakłada się, że powrót tej funkcji jest niemożliwy jeżeli utrata powonienia trwa ponad rok po urazie.