Gdy pojawia się wada postawy
Choć kręgosłup dziecka już pod koniec pierwszego roku życia charakteryzuje się prawidłowymi krzywiznami i przybiera formę podwójnego S, ostateczny kształt zyskuje dopiero około 18. roku życia. Dzięki temu wady postawy można łatwo korygować jeszcze u nastolatka, ale jeśli rodzice lub lekarze ich nie zauważą, dziecko wkracza w dorosłość obarczone nieprawidłowościami. Najczęściej jest to skrzywienie boczne kręgosłupa, czyli skolioza. W Polsce z jej powodu cierpi co dziesiąte dziecko. Wada ta rozwija się zwykle dość długo, a wychodzi na jaw w okresie tzw. skoków wzrostowych, czyli między pierwszym i trzecim, piątym i ósmym oraz dziesiątym i dwunastym rokiem życia. Wówczas kręgosłup oglądany z tyłu nie tworzy linii prostej, lecz wygina się w łuki na wysokości lędźwi, w odcinku piersiowym i szyjnym. Najbardziej wyrazistym sygnałem skrzywienia kręgosłupa jest niesymetryczne ułożenie łopatek. Jeśli jedna z nich jest bardziej wystająca lub nie leżą one na jednej wysokości, trzeba zgłosić się do ortopedy. Tylko specjalista może stwierdzić, co przyczyniło się do powstania skrzywienia. Zwykle jest to utrzymywanie nieprawidłowej postawy ciała, brak ruchu, noszenie ciężkich szkolnych toreb na jednym ramieniu. Zdarza się jednak, że wada wynika z niewłaściwego ułożenia miednicy, np. na skutek nierównej długości nóg (nawet różnica 5 - 10 mm może spowodować skrzywienie), choroby stóp lub stawu biodrowego. Często również bywa skutkiem wad wrodzonych kręgosłupa, chorób mięśni lub układu nerwowego.

Przy skoliozie konieczna gimnastyka korekcyjna
Jeśli lekarz stwierdzi skoliozę, dziecko powinno pozostać pod stałą opieką ortopedy. Czasem wadę można usunąć regularnymi ćwiczeniami, tzw. gimnastyką korekcyjną. Jeśli jednak skrzywienie jest duże lub pogłębia się, konieczne staje się noszenie specjalnego gorsetu, a nawet zabieg chirurgiczny. Zakres leczenia jest sprawą indywidualną i decyduje o nim lekarz. Najczęściej są to okresowe ćwiczenia pod kierunkiem rehabilitanta, sesje w sanatoriach oraz codzienna gimnastyka korekcyjna wykonywana w domu. Dziecko ćwiczy wtedy zgodnie z zaleceniami.

Ja od kiedy kupiłam materac Art Medic, który polecił mi mój masażysta ze szpitala, zaczęłam dosłownie doceniać życie - nagle okazało się, że można żyć bez bólu, nie tylko łykając proszki, ale po prostu dobrze się wysypiając.

Witam, moja córka ma 17 lat, dwa dni temu chciała podnieść się z łóżka i wtedy poczuła w plecach taki ból, że zaczęła płakać, ciężko jej się oddychalo. Pojechałyśmy do szpitala dostała zastrzyk Ketonal że to niby nerwoból, było trochę lepiej,rano znów płakała z bólu, bolała ją głowa, miała zawroty głowy. Pojechałyśmy do naszego ośrodka zdrowia, pediatra przepisała tabletki przeciwbólowe. To było dzisiaj, teraz jest późny wieczór, córka nie może spać, nawet leżeć, tak bardzo boli ją głowa od kręgosłupa szyjnego, mówi że jakoś dziwnie ją boli głowa nawet nie umie tego opisać bo nigdy tak nie miała, nie może głowy spuścić w dół bo wtedy nie może oddychać, a ja siedzę i myślę czy jechać na SOR skoro dwoje lekarzy stwierdziło że to nic poważnego. Pomóżcie proszę, czy ktoś miał taki przypadek?